Ook dit jaar de vakantie weer heel even uitgesteld om op donderdagavond toch nog mee te kunnen doen aan het jaarlijkse Promenadeconcert van de Bruce Selection. De caravan stond inmiddels gepakt naast het huis, zodat we vrijdag 14 juni vroeg konden vertrekken. Iets voor acht uur verlieten we Baarn en nog iets later stonden we bijna stil op de A1. Gelukkig viel de ochtendspits mee, zodat we al snel de grens bij Elten over scheurden. Door het hoge water waren delen van de A3 tussen Regensburg en Passau afgesloten, maar zouden deze vrijdagmiddag weer opengesteld worden. Helaas vond men cameraploegen belangrijker en moesten we bij Nürnberg de keuze maken om via München te rijden. Iets na vieren draaiden we de pootjes uit op Camping Altmühltal in Kipfenberg. Eerst maar eens het dorpje bekijken en een terrasje opzoeken. Bij Hotel Alter Peter vonden we dit terrasje en zijn meteen maar blijven zitten om wat te eten. Het biertje én de soep waren perfect, het vlees waarschijnlijk van een Alte Kuh....Geen aanrader dus.

Zaterdag bijtijds op, want we wilden een flinke afstand afleggen. Onverwacht moesten we dus via een andere route in Kroatië uit proberen te komen, maar via de A10 kwamen we ook in Slovenië terecht. Bij Ljubljana 'links af' richting Zagreb. Onze allervriendelijkste navigatie-dame (met Deutsch accent) stelde voor om een leuke afkorting van Novo Mesto naar Karlovac te kiezen. En omdat wij ook de beroerdste niet zijn hebben we haar raad maar opgevolgd. Via een prachtige slingerweg met erg veel bochten bereikten we de Kroatische grenspost. Na een uitgebreide paspoortcheck werd er door de humeurige douanebeambte met een flinke klap een stempel geplaatst en kregen we toestemming om het land binnen te rijden. Het werd zo héél langzaam tijd om ergens een overnachtingsplekje te vinden. Agnes had in de Acsi-campinggids - ja, de voordeeluitvoering - een leuke camping bij Duga Resa gevonden.Via Karlovac bereikten we al snel Duga Resa, maar toen begon het zoeken, want Kroaten zijn absoluut niet goed in bewegwijzering. Na flink wat omrijden vonden we eindelijk Camp Slapic in Belavici. Het was het zoeken waard, want wat een ontzettend mooi gelegen en gezellige camping is dit (volgende keer meteen maar de gps-coördinaten gebruiken!). 's Avonds heerlijk gegeten bij het restaurantje op de camping en langdurig zitten kletsen met de Nederlanders John en Marijke.

De volgende dag via een mooie binnendoorroute en afkorting naar de A1 richting Zadar gereden. Onderweg bij een mini-supertje waar ze nog nooit een tourist hadden gezien een heerlijk vers brood op de kop getikt voor onderweg. We reden goed en wel op de A1, toen we een sms-je ontvingen van Gitte und Eberhard met de vraag hoe laat we dachten aan te komen. De mooi aangelegde en spiksplinternieuwe A1 bracht ons uiteindelijk tot vlak voor Zadar, waar we onze eindbestemming Privlaka al op de borden zagen staan. Iets over twaalven kwamen we aan bij Dalmatija Camp. Na het aanmelden maar eens snel op zoek naar G&E die een plekje voor ons hadden gereserveerd, wat niet echt nodig was geweest op deze voor een kwart gevulde campingplaats. Hierna snel de sleurhut op z'n plek gezet, de stoelen naar buiten geslingerd en maar eens snel proeven wat voor een wijn Eberhard tijdens z'n zoektocht op de kop had getikt, maar eerst even een rondje in zee zwemmen.

Tijdens ons verblijf in Privlaka hebben we van alles in de omgeving bekeken. Om te beginnen het vlak in de buurt gelegen plaatsje Nin, een vaartocht naar de Kornati eilanden, een rondwandeling door Zadar met z'n 'zeeorgel' en natuurlijk het mooie plaatsje en gelijknamige eiland Pag. Door een Duits/Sloveense buurvrouw werden we geattendeerd op restaurant Liburna in Petrcane. Je kunt hier niet alleen geweldig goed eten, maar al het personeel is aangenaam stapelgek! We moesten hier dus wel regelmatig naar toe. Na een flinke week in Privlaka wilden we eigenlijk nog wel richting Split. G&E wilden na 4 weken niet nog eens verder en dus namen we op dinsdag 25 juni afscheid om een stuk zuidelijker te rijden. De door ons uitgezochte Camping Stobrec in de buurt van Split was na de rommelige camping in Privlaka wel even schrikken, maar dit wende al snel. De plaatsen op deze camping zijn enorm groot, het sanitair super-de-luxe en het dorpje met heel veel restaurantjes op loopafstand. Wat wil je nog meer?

Ook vanuit Stobrec hebben we weer e.e.a. bekeken. Vanzelfsprekend de stad Split, maar ook Omis en Trogir. Tijdens de terugrit vanuit Trogir hebben we een aantal van de Kastela dorpjes bekeken. Schitterend! Ook moesten er nog even 'oude stenen' worden bekeken in Solin. Na een ruime week wilden we alvast weer een stukje noordelijker om de Krka watervallen te bekijken. Vlakbij het dorpje Skradin stonden twee campings in de gids. Wij kozen voor Camp Marina. Camping is eigenlijk een te groot woord voor dit grasveld, een paar bomen en een sanitairgebouw en restaurantje, maar wat was het er gezellig. Zodra de voorkant van een camper of caravan in zicht komt draaft eigenaresse Marina er naar toe, zodat je maar niet kiest voor de camping van de buren! Omdat we toch héél erg vroeg waren, besloten we om meteen maar van de gelegenheid gebruik te maken om Sibenik te bekijken. Was uiteindelijk maar 10 minuutjes rijden. 's Avonds op de camping gesmuld van de cevapcici met vette frites. De volgende dag afgezakt naar Skradin en met de boot vervoerd naar het Krka National Park met z'n ontelbare watervallen. We vonden de ronde van twee uur meer dan voldoende en hebben de rest van de middag heerlijk zitten lezen onder de luifel.

Eigenlijk wilden we Zagreb wel bekijken, maar de stadscamping kwam er in de beoordelingen zo slecht uit, dat we besloten om ook op de terugweg weer te overnachten bij Camp Slapic en van daar uit met de trein naar Zagreb te reizen. Toen we bijtijds op de camping stonden hadden we beiden eigenlijk geen zin meer in treinreizen en stadsbezoeken. Tijdens ons eerste bezoek had Agnes de verhuurkajaks al gezien. En ja hoor, nog geen kwartier later hadden we een kanariegele plastic kajak onder de kont. De eerste stroomversnelling eindigde met veel lawaai (van het voordek natuurlijk) in de bossage, de tweede was aanzienlijk hoger, dus kozen we ervoor om het gele gevaar aan een touwtje te laten zakken. Na een flinke tocht over de mooi gelegen rivier waren we na twee uur weer terug bij ons vertrekpunt. O, wat zou het biertje nu smaken!

Zaterdag 6 juli zouden we Kroatië én Slovenië weer achter ons laten, want het werd tijd voor ons verrassingsbezoek in Molln, Oostenrijk. Met het mooiste weer verlieten we Slovenië, maar dat werd al snel anders toen we Oostenrijk verder in reden (hoe is het toch mogelijk). Eerst werd het steeds grijzer en toen ook nog eens wat kouder. Och, zolang het niet regent.... En ja hoor, een kilometer of 10 voor Klaus aan de Phyrnbahn begint het ook nog eens te hozen! Toen we ietsje later Camping Obermayr opreden werd het nét weer even droog.

Campingeigenaar 'Cowboy Billy' stapte na onze inschrijving op de fiets om ons een plaats te wijzen in het kletsnatte gras. Caravan neergeknikkerd en snel naar het campingrestaurant voor een klein biertje en een grote Gulaschsuppe. Toen we na deze uitgebreide lunch buiten kwamen deed een waterig zonnetje z'n best om de boel een beetje op te warmen. Eerst maar eens de berg op om Molln te bekijken en Wim en Joke te bezoeken. Na een rondje door het mooie dorpje op zoek naar het adres van Marjolein. Al snel hadden we het gevonden en de verbazing op de gezichten was groot. Na een rondleiding door het huis zaten we al snel aan een glas fris op het 'buitenverblijf' van Wim en Joke te genieten van de vergezichten. 's Avonds hebben we gezamenlijk gegeten bij het naast de camping gelegen restaurant Gasthof Steyrbrücke. De weg naar de camping reed Wim voor om ons de mooie route te laten zien. De snelheid lag echter zó hoog dat we van de omgeving niets hebben kunnen zien. Jammer!!

De volgende dag zouden met z'n vieren nog even een wandeling maken in de omgeving, maar al vroeg kwam er per sms een voorstel om de plannen aan te passen. We zouden na de koffie op de camping eerst even gaan lunchen bij Villa Sonnwend en gelijktijdig kennis maken met dochter Marjolein. De wandeling kon daarna nog wel. Na een erg gezellige en heerlijke lunch terug naar de camping om de bergschoenen aan te trekken. Vanuit Hinterstoder hebben we een prachtige wandeling langs de Steyr gemaakt. 's Avonds nog één keer met z'n vijfen gegeten bij Gasthaus Seeblick en daarna afscheid genomen.

Maandagochtend via Passau (het kon weer) de A3 opgedoken en deze bij Limburg a/d Lahn verlaten voor onze laatste nacht in de caravan. De Lahn Camping Limburg was snel gevonden. De investering in sanitair en stroomkasten was op deze camping enigszins achtergebleven, waardoor het vinden van een plekje binnen het bereik van ons stroomhaspel wat vertraging opleverde. De volgende dag vertrokken na een ontbijt met heerlijke verse Duitse semmeln weer richting huis. Om 13.00 uur stond de caravan, na 4.248 kilometers, weer naast het huis. Wat hebben we - alweer - een heerlijke vakantie gehad.