Zaterdag 31 augustus vertrokken we niet al te vroeg uit Baarn. We hadden Naumburg uitgekozen als tussenstop om daar -afhankelijk van het weer- de keuze voor de rest van de vakantie te maken. Iets na vier uur reden we Camping in Naumburg op en mochten zelf een plekje uitzoeken. Iets later zaten we onder de luifel bij te komen van onze reis van vandaag. 's Avonds natuurlijk een pizzaatje gescoord in het dorpje. Ook de zondag niet heel veel gedaan, behalve dat Agnes een paar baantjes heeft getrokken in het naastgelegen zwembad. Maandag na een heerlijk ontbijt de pootjes weer ingedraaid en dwars door het land naar de A4 gereden en deze een flink stuk oostelijk gevolgd. Daarna nog een stukje A9 richting het zuiden en al snel reden we Camping Gunzerberg aan de Talsperr Pöhl op. De gezellige dame aan de receptie had een prachtige plek voor ons en héél veel informatie over de omgeving, waaronder een fietstocht om het stuwmeer. We moesten de medewerker met z'n electrische karretje volgen en die bracht ons naar een zeer rustig bovenveld met prachtige vergezichten én zelfs zicht op het meer.

Dinsdag 3 september in de auto gestapt om e.e.a. in de omgeving te bekijken, om te beginnen de Elstertalbrücke. In het kleine plaatsje Jocketa parkeerden we de auto bij het kleine stationnetje en begonnen onze wandeling naar de nabijgelegen gemetselde spoorbrug. Aan het einde van het dorp stonden enorme kranen en bouwmaterialen, dat beloofde niet veel goeds. Nadat we het paadje richting het dal een tijdje opliepen bleek ons voorgevoel uit te komen. De complete brug stond in de steigers.... Maar niet getreurd, we hadden nog een 'reservebrug' op het progamma! Vlakbij het plaatsje Netzschkau zou eenzelfde soort spoorbrug moeten liggen, maar dan een maatje groter. Toen we Netzschkau uitreden kwam deze indrukwekkende Göltzschtalbrücke al in zicht. Na flink wat foto's en een rondje vliegen met de drone vervolgden we onze reis naar Zwickau. Auto in een parkeergarage gestald en het oude stadscentrum ingewandeld. Een aantal uren later via een mooie route weer terug naar de camping gereden. Woensdag 4 september was het prachtig weer voor een fietstocht om het meer. Dus de kaart met info over de omgeving in de fietstas gepropt en op weg. Al snel bleek de 'rode route' onvindbaar. Dan maar stukje verder proberen op te pakken. Uiteindelijk bleek de 'groene route' de fietsroute te zijn en die volgde niet de oevers, maar de doorgaande wegen langs het meer. Na héél veel klimmen, maar ook afdalen vonden we in het plaatsje Thoßfell een heerlijk terrasje om een frisje te scoren. Na nog eens heel veel heuvels fietsten we veel later de camping weer op. Pfffff.... Donderdag 5 september reden we naar Plauen om eens een flinke stadswandeling te maken.

Vrijdag 6 september. Tijd om de pootjes weer eens in te draaien. We volgden eerst een tijdje de A72 richting Chemnitz om daar rechtsaf de 7 op te rijden. Iets na de Tsjechische grens vulden we onze benzinetank voor het luttele bedrag van € 1.34 per liter. Dát zijn nog eens prijzen. Omdat de rondweg om Praag rood was van de files, verlieten we de snelweg links boven Praag en maakten een omtrekkende beweging over landweggetjes en door de mooiste dorpjes naar Vrané nad Vltavou. Na een zeer hartelijke ontvangst op Camp Matyás kregen we een mooi plekje met uitzicht op de Moldau. Dus met een boek een lekker plekje in de schaduw opgezocht. 's Avonds heerlijk gegeten in het restaurant(je) op de camping. Zaterdag 7 september de fototas op de rug geslingerd en naar het station in het dorpje gewandeld. Iets later zaten we in het boemeltje naar Praag. Na een rit van zo'n 30 minuten stopten we in het centrum van Praag. Wat leuk om hier na 23 jaar weer eens terug te zijn. Eerst maar eens een cappuccino scoren en dan even bij ons appartement van 2001 kijken. Hier leek niets veranderd. Op naar het Staroměstské náměstí, het oudste plein van Praag, dan verder naar de beroemde Karlův most (Karelsbrug). Was het hier in 2001 al druk, nu kon je bijna over de hoofden lopen! In het wijkje aan de overkant vonden we een hoognodig lunchadresje. Tja, dan moesten we natuurlijk ook nog alle trappen op om het grote plein te bezoeken. De gebouwen en de uitzichten waren indrukwekkend. Ook maakten we kennis met Iris, die met haar Taiwanese familie een reis door Europa maakte. Natuurlijk mocht ik een foto van hen maken. Met een uitnodiging om Taiwan te bezoeken namen we afscheid. Dus dezelfde trappen weer afgehobbeld. Om de trein niet te missen wilden we de tram nemen. De propvolle tram stopte voor onze neus en na een tevergeefse poging om een kaartje te bemachtigen, wurmden we ons ergens achterin tussen de vele passagiers om ons 'zwartrijdend' naar het station te laten vervoeren. Eind van de dag zaten we uitgeput aan ons biertje bij de sleurhut.

Zondag 8 september. Hoogste tijd om de fietsen te starten. Een prachtig aangelegd fietspad langs de Moldau bracht ons bijna tot aan Praag, maar met de fietsen de stad in zagen we niet zo zitten. Dus bij een van de vele restaurantjes maar een frisje gedronken en onze boterhammen opgepeuzeld en daarna weer aan de terugweg begonnen. Vlak voor ons dorpje was het razend druk bij zo'n typisch Tjechische 'uitspanning' aan het water. Dus zochten wij ook maar een plekje en zaten iets later aan ons dikverdiende glas bier. Gelukkig was het daarna nog maar een klein stukje fietsen. Aan het einde van de dag vertrokken alle Tjechische weekendgasten en kregen wij ineens nieuwe Nederlandse buren. Met heel veel moeite werd de kampeerflat van zo'n € 150.000.= op z'n plek gemanouvreerd. De bewoners van dit flatgebouw hebben ons geen blik waardig gegund en trokken zich terug in het lawaaimakende aircogekoelde apparaat. Échte kampeerders dus...... Maandag 9 september. Ineens was de zomer -net als onze 'gezellige' Nederlandse buren- vertrokken, gisteren nog een graad of 28, vandaag waren er nog maar 17 over! Mooi weer voor een uitstapje met de auto dus. Op naar Kasteel Karlstein in het gelijknamige dorpje. De andere toeristen waren blijkbaar bij de kachel blijven zitten, want zowel de parkeerplaats als het dorpje bleken uitgestorven. Na wat foto's en een droneopname wandelden we weer terug naar de auto. Via een mooie route reden we naar Beroun om hier het mooie plein te bekijken en een stuk door het stadje te lopen. Daarna terug naar de camping.

Dinsdag 10 september werd het tijd om afscheid te nemen van deze gezellige camping. Bij de receptie werd ons terloops nog even medegedeeld dat de weg naar het dorp werd geasfalteerd en we de omleiding moesten volgen! Na een soort van survivaltocht over oude fabrieksterreinen met veel gaten in de weg reden we na zo'n 15 minuten het dorp uit. Nog even een stukje van de zeer drukke rondweg om Praag en dan afbuigen naar het zuiden. Op deze prachtig nieuw aangelegde snelweg was men alleen vergeten om parkeerplaatsen aan te leggen. De koffie schoot er dus even bij in. Nét na Ceský Krumlov verlieten we de hoofdweg en bereikten 15 minuten later Camping Chvalšiny net buiten het dorp Chvalšiny. Van de zéér vriendelijke eigenaar mochten we zelf een plek uitzoeken. Dat was niet zo heel erg lastig, want de camping was door het nazeizoen én het matige weer nagenoeg leeg. Ook deze camping bleek te beschikken over een zeer goed restaurant. Woensdag 11 september stapten we in de auto voor een bezoek aan het prachtige Ceský Krumlov. Uit het aantal parkeerplaatsen bleek al hoe toeristisch het stadje was. Na ontelbare steegjes, straatje en pleintjes vonden we het mooi geweest en reden terug naar de camping om in het waterige zonnetje nog even buiten te zitten. 's Avonds was het zo fris dat we de kachel aan moesten steken. De laatste keer was zo'n 10 jaar geleden, dus de gebruiksaanwijzingen moesten erbij komen. Donderdag 12 september bleek een miezerige dag. Dus stapten we in de auto voor een ritje in de omgeving en bezochten o.a. het mooie plaatsje Holašovice met z'n grappige huisjes. We hielden al dagen nauwgezet de weersverwachtingen in de gaten en de komende dagen zou er buitensporig veel regen vallen in dit gebied. Op de camping was de eigenaar al begonnen met het graven van geulen, maar stelde ons gerust; we zitten hier hoog genoeg. Toch besloten we de volgende dag te vertrekken.

Vrijdag 13 september bijtijds de pootjes ingedraaid. Het was toevallig na een nacht regen héél even droog. Met 4 graden lieten we Chvalšiny achter ons en kozen ervoor om via wat grotere -en snellere- wegen naar Duitsland te rijden. Tegen half vier reden we Camping Island Bamberg op. Zaterdag 14 september wandelden we bijtijds naar de bushalte voor de camping en zaten iets later samen met heel veel andere campinggasten te schudden richting Bamberg. De bushalte in de stad bleek zich exact in het centrum te bevinden. Eerst maar eens naar het meest gefotograafeerd en bezochte plekje van Bamberg, het oude Stadhuis. Hierna maar eens binnengestapt bij een van de vele Konditoreien om ons tegoed te doen een een bak koffie mét kuchen. Daarna de ontelbare straatjes en steegjes doorgewandeld én een klim naar het plein gemaakt. Tja, toen werd het toch echt tijd om de bus maar weer eens op te zoeken en ons terug naar de camping te laten vervoeren. Zondag 15 september besloten om naar Pommersfelden te rijden en hier een wandeling naar en om het prachtige Schloss Weissenstein te maken. Aansluitend via een mooie route naar een uitkijkpunt boven Bamberg gereden en door het oude centrum weer terug naar de camping.

Maandag 16 september regende het maar weer eens. Mooi moment om verder te reizen. De rit van vandaag was niet heel lang en zodoende reden we al bijtijds Camping Schwabenmühle in Laudenbach op. We kregen een prachtig plekje dichtbij receptie/sanitairgebouw. Tijdens het aanmelden hadden we de heerlijk brandende houtkachel én stammtisch in de receptieruimte gespot. Tegen borreltijd schoven we aan om op temperatuur te komen, een lokaal biertje te drinken en gezellig te kletsen met onze Schwäbische tafelgenoten. Dinsdag 17 september reden we naar Bad Mergentheim voor een stadsbezoek. Bij de plaatselijke touristeninfo werden we zeer vriendelijk en uitgebreid te woord gestaan. Ook kregen we de tip om het wildpark te gaan bezoeken. Daarna de hoofdstraat ingewandeld en geprobeerd om de Konditorei te negeren. Niet gelukt.... Dan door naar het Residenzschloss Mergentheim met het enorme park. Toen werd het onderhand weer tijd om in de auto te stappen. Woensdag 18 september volgden we de raad van de dame uit Bad Mergentheim op en reden naar het nabijgelegen Wildpark. Na het kopen van een toegangsbewijs sloten we ons aan bij de voederronde van 13.30u. Al snel verscheen dierenverzorgster Samantha, die ons en een andere groep bezoekers verwelkomde en begon aan de ronde door het enorme wildpark. Bij elke soort werd gestopt en gaf zij uitgebreide informatie. En steeds was er voldoende tijd om de dieren te fotograferen. Iets na vieren stapten we vermoeid van het slenteren weer in de auto. Donderdag 19 september hebben we eerst in het zonnetje koffie gedronken en gezellig gekletst met onze Nederlandse buren. Tegen de middag stapte Agnes in de auto voor haar afspraak met jeugdvriendin Carola in het naburige Dörzbach en ik dook maar weer eens in mijn boek. Vrijdag 20 september op de fietsen gesprongen voor een fietstocht naar Weikersheim om het gelijknamige Schloss te bekijken en daarna door naar Schäftersheim en daar een 'Umweltplakette' voor onze auto te kopen. Zaterdag 21 september reden we een stuk naar het noorden en overnachtten nog een keer op Camping Naumburg. De volgende dag reden we bijtijds Baarn weer binnen.