Hemelvaartsdag 5 mei 2016
We konden het bijna niet geloven toen we de weersverwachtingen voor het Hemelvaartsweekend bekeken. Nog maar een week geleden kwam er op onze WhatsApp-groep nog de vraag voorbij of we nog een uitwijk hadden vanwege de regen en de kou! Vandaag scheen de zon volop en zou dat volgens de voorspellingen de komende 4 vier dagen ook zeker blijven doen. Een opperbeste stemming dus bij onze 'motorbende'. Dit was waarschijnlijk ook de reden dat iedereen vroeger dan het afgesproken tijdstip in Baarn aan de koffie/thee zat. Iets over half tien werden de motoren gestart en de uitgezette routes op de navigatieapparaten geactiveerd. Op naar Hotel Langen in Kattenes aan de Moezel. Via de A1, A30, A12, A50 en A73 kwamen we al snel in de buurt van Venlo. Door een klein foutje in de route kregen we een niet ingelaste stop op een parkeerplaats. Waarschijnlijk een 'vergeten' waypoint naast de route. Na deze snelle pauze verlieten we Nederland en kon de gaskraan ietsje verder open, maar niet voor lang want bij Jackerath verlieten we de saaie autobahn. Na flink wat bochtjes werd het tijd om eens aan het gerommel te gaan doen. In ƩƩn van de dorpjes vonden we een Konditorei mƩt terras. Heerlijke koffie aangevuld met een broodje gezond. Maar ja, zonder zo'n groot stuk 'kuchen' was het natuurlijk niet compleet. Het opstappen ging na deze uitgebreide lunch iets lastiger. Het landschap werd nu steeds heuvelachtiger Ʃn bochtiger. Ook deed de zon steeds meer z'n best. Rond vier uur zakten we bij Lehmen af naar de Moezel en maar een paar minuutjes later bereikten we Kattenes. De motoren konden gestald worden op de binnenplaats van het hotel. Na het verdelen van de sleutels en snel even opfrissen werd het tijd voor een biertje op het terras. Niet heel laat vertrok iedereen vandaag naar z'n kamer.
Bijna iedereen zat alweer vroeg aan het zeer uitgebreide ontbijt en een klein uurtje later werden de motoren gestart voor een prachtig route van 252 km. Eerst richting Boppard aan de Rijn, om de rivier richting zuiden te volgen tot aan Bingen. Vervolgens het binnenland in en snel door de buitenwijk van Bad Kreuznach. Oeps, dat was even een vergissing, want iedereen bleek op ditzelfde stukje weg van zo'n 600 M. te willen rijden om te gaan winkelen. Enigszins verhit verlieten we een kwartiertje later de stad om direct in het mooie buitengebied te belanden. Tijd voor koffie. Maar dat viel nog niet mee, omdat er bijna geen terrasje te vinden was en toen we er uiteindelijk 1 hadden gevonden zat deze al vol met motorrijdende kaaskoppen. Na rijp beraad besloten de koffie vandaag maar over te slaan en iets vroeger te lunchen. We vervolgden onze route over de mooiste weggetjes totdat het dan toch Ć©cht tijd werd om wat te eten. Maar de restaurantjes die de navigatie aangaf waren dicht Ć³f bestonden helemaal niet. Agnes besloot in Herrstein maar even van de route af te wijken, hopende dat we hier meer geluk zouden hebben. Het idyllische restaurantje bleek midden in het prachtige stadje te liggen. Het bord 'anlieger frei' hadden we even gemist, hetgeen ons op een stevige reprimande van een 'allervriendelijkste' inwoner kwam te staan. Maar dat waren we al snel vergeten toen we plaats namen op het terrasje van de Zehntscheune. Toen de borden met allerlei lekkers op tafel verschenen werd het even heel stil (en dat komt niet zo vaak voor). Zo, we konden er weer even tegen en stapten weer op de motoren. Het laatste stuk van de route bracht ons weer naar de Moezel, die we bij Traben-Trarbach bereikten. Een vrachtwagenchauffeur had het bord 'verboden fĆ¼r LKW' bovenaan de berg waarschijnlijk gemist en had zich hopeloos vastgereden in de smalle straatjes van het dorp. Een complete verkeerschaos was het gevolg. Uiteindelijk zijn we braaf Agnes gevolgd die een eenrichtingsstraatje indook. O ja, de eenrichting was de andere kant op...! Iets later reden we langs de heerlijk koele Moezel richting Kattenes. NĆ©t voor Cochem laat Dick weten hier even te willen stoppen om een ijsje te eten. Puffend hebben we op de parkeerplaats gewacht tot de ijseters hun klus hadden geklaard en konden toen onze weg vervolgen richting het terras in Kattenes.
Zaterdagochtend piepte de zon ook alweer vroeg door de rolladen, dus maar weer richting ontbijt. Vandaag een route van 233 km. aan weerszijden van de Rijn. Eerst bij Koblenz de brug over en via de oostkant richting Kamp-Bornhofen, alwaar we linksaf sloegen om door het stadje naar boven te rijden. Nee heh, een vrachtwagen had hetzelfde idee en inhalen op deze smalle weggetjes is bijna niet te doen. Net buiten het dorp stopte hij aan de kant van de weg om ons voorrang te geven (Het viel ons het tijdens het hele weekend al op, hoe galant de Duitsers zijn. Op heel veel plekken kregen we als groep voorrang van automobilisten). Heel veel prachtige bochtjes later werd het maar weer eens tijd om een koffie-adresje te zoeken. Met piepende banden stopte Agnes in de hoofdstraat van een dorpje. Ze had een Konditorei gespot. Oeps, als het motorpak het nog maar redt. Een enorme taartpunt Ć©n cappuccino ter grootte van een slakom later stegen we met moeite weer op de brommer. Maar wat later lunchen vandaag. Gelukkig maar dat motorrijden zoveel energie kost, want een paar uurtjes later zakten we bij Kaub af naar de Rijn en daar bleek iedereen al best weer zin te hebben in zo'n heerlijke Bratwurst. Een terrasje was hier snel gevonden. Daarna de pont op en bij Oberwesel weer het land in. Nog flink wat kilometers gemaakt voordat we tegen half vijf Kattenes weer binnen reden. Na het eten besloten Annette en Agnes alweer een stukje te gaan wandelen. De heren hadden belangrijker zaken aan het hoofd, zoals bier drinken en zinnige gesprekken voeren....
Nee heh, de spullen moeten alweer in de tassen. We gaan vandaag naar huis. Behalve Jelle, want die wilde op z'n gemak nog even Koblenz bekijken (......en de serveersters van Hotel Langen). Uitgezwaaid door Jelle verlieten we het mooie Kattenes. Natuurlijk geen snelweg, maar prachtige slingerweggetjes richting het noorden. Onderweg nog even een heerlijk bakkie koffie op een zonnig terras en na een verplicht bezoek aan een tankstation in DĆ¼ren (iemand had daar op de heenweg wat laten liggen) vonden we een paar uurtjes later een zeer goed lunchadres in Julich. Zo, nu werd het tijd voor wat snelle kilometers en doken we iets later de A44 en de A61 op richting Venlo. Op ons vaste adres in Herongen nog even wat vriendelijk geprijsde Deutsche benzin getankt. Ondanks de drukte op de snelwegen konden we snel doorrijden. Bij de afslag van de A30 nog even gezwaaid naar de Hilversumse delegatie, die besloten had om via de A27 te rijden. Annette vond het blijkbaar gezelliger in 'onze groep', want zij draaide ook de A30 op. Na Louk thuis te hebben afgeleverd reden we rond vier uur het pad op. Snel de spulletjes uitpakken, douchen en in de tuin zitten. Om een uur of zes kwam het grootste deel van de groep om nog even na te praten onder het genot van een biertje en een pizza. De conclusie was eenduidig; dit was een meer dan geslaagd motorweekend. Bekijk hieronder de foto's. Het YouTube-filmpje staat inmiddels ook online. Klik hier.