Vrijdag 30 juni om 9:00uur vertrokken we vanuit Baarn en hadden nog geen flauw vermoeden, waar we 's-avonds de caravanpootjes uit zouden draaien. Wel hoopten we dat we in de buurt van Ulm zouden uitkomen. Dat lukte aardig, want om een uur of vijf reden we camping Sonneneck in Ellenberg op. Ongeveer 100 kilometer voor Ulm. Op advies van onze Duitse buurman hebben we het nabij gelegen gehucht gegeten. Buiten was al te horen dat alle dorpsbewoners zich hier hadden verzameld om voetbal te kijken. Grote hilariteit toen wij Hollanders daar binnen stapten. De eigenaar/kok wilde pas de keuken in ná het voetballen, dus moesten we eerst onze grote dorst lessen met overheerlijke Duitse biertjes.

Zaterdag 1 juli vertrokken we om een uurtje of negen uit Ellenberg. Er was weinig verkeer op de A7 en de Fernpass, dus reden we al bijtijds onze vaste P-plaats bij de skilift voorbij Nauders op voor de lunch. Hierna nog maar een klein stukje tot de grens én het hoogste punt, zodat we alleen nog maar naar beneden moesten om bij ons doel voor vandaag uit te komen. Ondanks de zaterdag, waren er nauwelijks auto's onderweg, dus zaten we al vroeg op de camping in Naturno voor onze caravan te genieten van het zonnetje. 's-Avonds heerlijk gegeten in het dorp. Helaas geen live blaasmuziek dit keer, maar wel voetbal op de televisie in het restaurant. We hadden bewust gekozen om de zondag door Italië te rijden. Alle Italianen liggen dan aan het strand en de Autostrada heb je dan voor jezelf. Omdat we pas na vieren de camping in Vada op konden, vertrokken we pas om een uur of tien uit Naturno. Evenals vorig jaar hebben we bij Mantova een doorsteekje gemaakt naar Parma (even geen autobaan). Halverwege vonden we een compleet lege parkeerplaats in een dorpje bij de kerk en hebben hier in de schaduw heerlijk onze broodjes opgegeten. Na Parma wordt het landschap steeds mooier en is een feest om te rijden. Precies om 17:00uur stonden we bij de receptie van Rada Etrusca.

De temperatuur was geweldig, maar nodigde niet echt uit om dorpjes te gaan bekijken. Gelukkig was het strand op slechts 20 meter afstand, dus verhuisden we dagelijks onze stoelen en parasols daarheen. Agnes heeft nog wel een poging gedaan iets van de omgeving te zien (zie foto's). Ik hield het maar bij lezen op het strand. Zondag 23 juli werd het tijd om wat noordelijker te gaan. We waren zo vaak door Mantova gekomen, dat we besloten hier een camping in de buurt te zoeken en de stad te gaan bekijken. Het was alleen zo verschrikkelijk heet in de po-vlakte, dat we de omgeving van de camping met de auto hebben verkend. Met de airco op -20.

Woensdag wilde ik de jonge zwanen fotograferen en werd op een geweldige manier in m'n teen gestoken door een wesp. De overbuurman kwam aanstormen met stoel en vacuumpompje. Misschien valt het mee. Later op de dag begon het licht te onweren boven de bergen aan de overkant. Het zou zo'n vaart niet lopen, dacht iedereen. Toch maar de luifel vast opgeborgen. En dat was maar net op tijd, want een uur later begint het eerst zachtjes te waaien om kort daarna aan te wakkeren tot een geweldige storm. De naast gelegen zeilschool had z'n handen vol om de jeugdige zeilers van het water te halen. Donderdag had m'n teen de vorm aangenomen van een authentieke Bratwurst. Takkewesp.....!! Na de lunch in de buurt van Imst heeft Agnes het stuur overgenomen en heb ik de hele Fernpas met m'n teen voor het ventilatierooster in de auto gezeten. Misschien zou een bevroren teen minder vervelend zijn. Onze één-na-laatste nacht hebben we gebivakeerd in Nesselwang en de volgende dag doorgereden naar Soest (D). Zaterdag 29 juli weer thuis. Laat het nu maar regenen...... (grapje).