We waren écht van plan om een motorvakantie richting Slovenië en Italië te doen, maar de weersvooruitzichten voldeden niet helemaal aan onze eisen. Dan maar een vliegreisje naar de Canarische Eilanden? Uiteindelijk een leuke lastminute gevonden bij Kras naar Curaçao. Op vrijdag 16 september vertrokken we héél vroeg richting Schiphol en lieten voor het eerst onze auto achter bij een Valet-parking. Overal lange wachtrijen, maar dat doodde wel lekker de tijd. Iets na 11 uur vertrok de Dreamliner richting Curaçao, waar we na ongeveer 10 uur vliegen 's-middags om 14.30 uur landden. Het idee dat we een kwartiertje later buiten zouden staan werd snel teniet gedaan. Met de onderweg uitgereikte, in te vullen inreiskaart moesten we in een enorme rij om te wachten tot een erg vriendelijke, maar zéér langzame dame er een stempel in had gezet. Ok, vijf kwartier later stonden we dan toch met koffer buiten en konden op weg naar Sixt om onze huurauto op te halen.
Rond kwart over vier kwamen we aan bij Flamingo Park en werden ontvangen door eigenaresse Erna, die ons naar ons huisje bracht. Op mijn mededeling dat ik eerst maar eens een duik in het lekkere zwembad ging nemen, kwam de verrassende mededeling: "ehhh, maar jullie weten toch wel dat deze week het zwembad gerenoveerd wordt....". Nee, dus! Om een lang verhaal kort te maken. Kras gebeld om nog 'te verhuizen', Kras belt terug en zegt dat deze mededeling op de website staat. Na lang zoeken op pagina 400, alinea 333 gevonden. Dus blijven we bij Flamingo Park. Erna adviseert ons om snel even bij Karakter te gaan zwemmen en daar ook meteen even hapje te eten. Die goede raad hebben we dus maar opgevolgd.
Na een eerste warme nacht (zitten ook zoveel knopjes op zo'n airco....) snel even verse broodjes gehaald bij bakkerij Panadería Paraguanáin in Tera Korá. Na het ontbijt aangeschoven bij de gezellige 6-dagelijkse koffietafel en kennis gemaakt met een groot aantal overige gasten en eigenaar Armand († 2020). Daarna maar eens richting strand. De bedoeling was om naar Kleine Knip te gaan, maar uiteindelijk kwamen we terecht op de Grote Knip. Na een heerlijke dag op dit prachtig gelegen strand met z'n onvoorstelbaar schone water werd het tijd om een biertje bij ons huisje te gaan drinken. Nog nét op tijd had Erna voor ons geregeld dat Wendel's vrouw ook voor ons (tegen een kleine vergoeding) een heerlijke maaltijd in ons huisje had neergezet. We hebben genoten van deze heerlijke vis met rijst. De combinatie zon, zwemmen en biertje zorgde ervoor dat we vroeg, héél vroeg naar de bovenverdieping vertrokken.
Zondagochtend, geen koffietafel maar wel een tropische regenbui! Toen de bui was weggetrokken zijn we naar Willemstad gereden om de stad opnieuw eens te bekijken, was uiteindelijk alweer vier jaar terug. Het was heerlijk rustig in de stad, omdat iedereen in het weekend aan het strand ligt. Dus volop plek op de terrasjes en een zo goed als lege pontjesbrug. 's Avonds naar Toko Williwood om gezellig wat te eten tijdens de wekelijkse bbq. Deze week konden we kiezen uit kipsaté of garnalen van de grill. Natuurlijk kozen we voor de garnalen met de huisgemaakte pica. Héérlijk. Wat een feestje kunnen deze mensen bouwen. Het slapen was ook deze nacht weer geen probleem.
Ook vandaag weer héél vroeg wakker. Blijft wennen dat tijdsverschil. Snel airco uit en luisteren naar de vogels. En daar hebben ze er heel veel van in het Flamingo Park. Aan de koffietafel vandaag een nieuwe gast, Chris, die we de komende week nog wel eens tegen zouden komen. Dan maar eens bedenken welk strand het vandaag moest worden. De keuze viel op Playa Porto Mari. Een heerlijk schoon strand met iets goedkopere ligbedjes/parasols dan Grote Knip. We lagen nog geen uur op onze ligbedjes en daar komt Chris al voorbij schuiven. Vandaag volop gesnorkeld, Agnes althans, want bij mij blijft het altijd nog meer zout water drinken dan vissen zien. Na een heerlijke douche in ons huisje afgereisd naar The Ribs Factory in Willemstad. Da's nog best een eind rijden om wat te eten... Maar wat een heerlijke ribs. Mmmmm.
Dinsdag na de koffietafel eerst naar het vliegveld om de huurauto om te ruilen. Het electrische raam ging op de gekste momenten niet meer omhoog. We kregen zomaar een auto in de D-catagorie mee. En wat voor één; een heuse BYD (!?). Hadden we nog nooit van gehoord, maar de ramen deden het en je kon zelfs in z'n vierde versnelling de 'berg op rijden'. Snel naar het park om de zwem- en snorkelspullen weer in te laden en richting Playa Grandi te rijden. Hier geen luxe strand, ook de ligbedjeverhuurder was er even niet. Ook geen schaduw, maar wel super helder water en ontelbare schildpadden rond de steiger. Dus om de beurt maar even het water in om deze prachtige dieren van dichtbij te bekijken. Maar ja, geen ligbedjes. Dan maar naar naar de Daaibooibaai. Paar bedjes gehuurd bij Kees en plekje in de schaduw. Aan het einde van de middag alweer een bekende op het strand. Chris had ook de keuze op de Daaibooibaai laten vallen. Het werd tijd voor een biertje op het gezellige terras van Williwood en ook Chris was hier wel aan toe. Daarna gezamenlijk gegeten bij De Buurvrouw. Wat een heerlijke Stoba!
Woensdag opnieuw heel veel gelachen aan de koffietafel en afscheid genomen van vier gasten. Daarna richting Kleine Knip. En ja hoor, nog geen halfuurtje later verschijnt ook Chris hier. Dat kan toch geen toeval meer zijn. Vandaag maar weer eens een snorkelpoging gedaan. Het weghalen van de 3-daagse snor bleek te helpen! Geen water meer in m'n bril, zodat ik me bezig kon houden met rustig adem halen en rondkijken. En dan meteen het water niet meer uitkomen. Ok, je houdt er een verbrande rug aan over, maar mijn dag kon niet meer stuk. Dat moest gevierd worden bij Williwood.... En als we dan toch bezig zijn, meteen maar door naar De Buurvrouw.
Omdat Daaibooibaai ons eigenlijk het meeste aanspreekt (lekker dichtbij en beetje rommelig) zijn we hier de laatste dagen van deze korte vakantie ook maar heen gegaan. De verbrande rug tijdens het snorkelen maar beschermd met een T-shirt (had ik meteen moeten doen...). Vrijdag moest er aan de koffietafel natuurlijk door ons worden getrakteerd. Chris was zo vriendelijk om 's-morgens vroeg bij de bakker een plaatselijke lekkernij voor ons mee te nemen. Van het Flamingo team kregen we voor onze trouwdag een heerlijke fles witte wijn met felicitatiekaartje. Zelfs het vaasje bloemen ontbrak niet. Wat een mooi begin van deze dag!
Maar ja, dan is het ineens zaterdagochtend. Vroeg op om de koffer te pakken en de 'Nederlandse' kleding klaar te leggen. Aan de koffietafel alvast afscheid genomen van de oude- en nieuwe gasten en het Flamingo-team. Voor de laatste keer naar Daaibooibaai om nog even te genieten. Na een echt Curaçaos broodje kroket de spullen verzameld en naar ons huisje om te douchen en om te kleden. Tegen twee uur parkeerden we onze BYD bij het vliegveld. Jammer van het uur vertraging op onze vlucht. Deze tijd werd onderweg wel weer ingehaald, maar teniet gedaan door de tergend trage kofferband. Meer dan een uur moesten we wachten. Iets later werd onze auto door de Valet-parking afgeleverd. Deze was tijdens ons verblijf waarschijnlijk in de Sahara gestald. We lieten een grijze auto achter, maar kregen een bruine terug.....
Maar niets kon onze vakantie meer verpesten, want wat hebben we een fantastische vakantie gehad op het Flamingo Park. Dit was absoluut niet de laatste keer. Klik op de banner hieronder om de website van Flamingo Park te bezoeken, of nog beter, ga er meteen zelf naar toe!