Vrijdag 20 mei konden we iets vroeger weg dan gepland. Da's mooi, want dan omzeilen we misschien de files in Duitsland. Tot het einde van de A45 leek dit aardig te lukken en gokten we al voorzichtig op de camping in Pielenhofen. Maar helaas, zoals altijd was het weer vreselijk druk op de A3 richting Würzburg en stonden we regelmatig een tijdje stil, zo stil dat we besloten om maar op de Main Spessart Camping te overnachten. Door wegwerkzaamheden was de afslag ter hoogte van de camping afgesloten. Snel in het grote campingboek gezocht en de eerstvolgende camping ingevoerd in de navigatie. Een klein uurtje later kregen we een mooi plekje aangewezen op Camping Mainblick in Schwarzenau. Na een snel biertje op het terras hebben we ons tegoed gedaan aan een heerlijk diner in het campingrestaurant. Iets anders was er ook niet in het mini-dorp te vinden.

Na een ontbijt met heerlijke verse broodjes konden weer op pad. Het was heerlijk rustig op de weg, dus konden we flink opschieten. Tegen vijfen bereikten we Autokamp Kekec in Maribor. Wat een gezellig kleine camping! Op loopafstand van de camping vonden we het restaurant Gril Ranca. Op de kaart stond een soort platgeslagen ćevapčići met veel groenvoer. Die nemen we....
De volgende dag zijn we met de bus naar het centrum van Maribor gereden en het mooie, maar kleine, centrum bekeken. Na ruim twee uur hadden we het gezien en terug gegaan naar de camping om lekker in het zonnetje te zitten.

Maandagochtend maar weer eens een stukje verder naar het zuiden gereden en uitgekomen bij Autokamp Peros in Nin. Al vanaf Zagreb stond er een enorm sterke westerwind en in Nin was deze niet echt minder. We hebben de caravan maar 'strategisch' neergezet, zodat de koffie niet uit onze bekers waaide. Aan het einde van de middag nog even bij onze grote vriend Schwonko in Privlaka gaan buurten, echter zijn strandtent was door het slechte weer nog niet geopend. Omdat de vooruitzichten voor dinsdag nog slechter waren, besloten we om deze dag maar door te rijden naar Zaostrog. Met regen en wind reden we het dorp binnen. In tegenstelling tot vorig jaar was er geen enkel winkeltje en/of stalletje geopend. Wat een triest gedoe. Op Camping Viter was het echter een drukte van belang, zoveel kampeerders! Eerst maar eens op zoek naar Gitte en Eberhard. Maar zij hadden ons al snel gespot. Snel de sleurhut op onze besproken plek gezet en daarna binnen bij G&E een heerlijk wijntje gedronken om op temperatuur te komen... En ja hoor, zowaar 's-middags op 'ons terras' een biertje in de zon kunnen drinken.

Tijdens ons verblijf in Zaostrog hebben, zoals verwacht, niet heel veel ondernomen. Ja, een keer langs de kust gewandeld naar Podaca. Samen met Gitte en Eberhard de mooie stad Mostar bezocht, met op de heen- en terugweg lange wachttijden aan de Bosnische grens. Ook hebben we nog meegewandeld bij een rondleiding in het plaatselijke klooster. Indrukwekkend. Intussen waren ook Hanneke en Louk in de buurt en samen met heb hebben we het blauwe- en rode meer bij Imotski bekeken. Eerst vertrokken G&E richting Duga Resa en een paar dagen later H&L naar Seget Vranjica.

Onze terugreis hebben we in etappes gedaan. Eerst vanuit Zaostrog langs de kust naar Camping Belvedere bij Seget Vranjica. Een paar dagen later nog iets noorderlijker en kwamen uit in Starigrad bij Bluesun Camp Paklenica. Na twee nachtjes hadden we het hier gezien en reden door naar Autocamp Selce in de gelijknamige plaats. Voor 1 nachtje prima te doen, maar niet de meest sfeervolle camping. Om een flinke afstand te kunnen afleggen zaten we de volgende dag al om 7.15 uur in de auto en bereikten ondanks de drukte om München toch de stadscamping Bella Augusta nabij Augsburg. Aan het einde van de dag maar even in de auto gestapt om de stad te bekijken en wat te eten. Zaterdag niet al te vroeg vertrokken richting de Rijn voor onze 'vaste' tussenstop. Was vorig jaar de camping half leeg door de hitte, dit jaar zorgde het hoge water voor nog minder bezetting. Gerustgesteld door de campingeigenaar van Camping Loreleyblick durfden we het toch aan om op de deels ondergelopen camping een plaatsje te zoeken. Als het water nóg verder zou stijgen, dan zouden we gewaarschuwd worden. Een geruststellend idee...

Tja, en dan breekt alweer de laatste dag aan. Met droge voeten verlieten we de camping voor het laatste stukje richting huis. Als de oprit van de A12 niet afgesloten was geweest, dan waren we zoals altijd om 13.00 uur thuis geweest. Maar ach, een ererondje via Apeldoorn heeft ook wel wat. Met 4.394 kilometers meer stonden we weer naast het huis. Heel bijzonder dat de Mercedes Plugin-Hybrid het voor elkaar heeft gekregen om toch 1.000 km. electrisch te rijden. Hulde!! Bekijk hieronder de foto's. Sorry, het zijn er weer een beetje veel geworden.....