Evenals vorig jaar begon de zoektocht naar een vakantieverblijf pas in november. Aanvankelijk leek de kans om nog iets te vinden wel erg klein. Werkelijk elk vakantiehuis in héél Duitsland leek verhuurd. Maar de aanhouder wint en zo vonden we in Schwäbisch Gmünd toch nog een beschikbare vakantiewoning! Op vrijdagmorgen 27 december liepen op 3 adressen tamelijk vroeg de wekkers af. Iets later stapte iedereen in de auto voor de reis naar de Schwäbische Alp. Wij arriveerden rond 15.30 uur en na wat telefoontjes vonden we de juiste deur naar ons appartement, Ferienwohnung Jura. Nét nadat wij onze bagage naar boven hadden gesleept, belde Hanneke om te melden dat ze ook voor de deur stonden. Na een snelle inspectie van het mooie appartement sprongen we opnieuw in de auto, maar nu alleen even voor een ritje naar de plaatselijke Edeka voor de hoognodige inkopen. Daarna onder het genot van een drankje de komst van Jeannette en Kees afgewacht. 's Avonds heerlijk gegeten in het nabijgelegen dorpje Weilerstoffel bij Landgasthof Hölzle.

De volgende dag na een zeer langdurig ontbijt werd het tijd om Schwäbisch Gmünd te gaan verkennen. Na een flinke wandeling door deze prachtige stad met z'n mooie gebouwen reden we aan het einde van de middag via het minder interessante Lorch en een mooie binnendoorroute weer terug naar ons huisje. 's Avonds opnieuw naar Weilerstoffel om een hapje te eten. Zondagochtend wilden we meteen maar het iets verder gelegen Ellwangen bekijken en kozen voor de kortste route over kronkelweggetjes. Auto bij de enorme kerk geparkeerd en onze stadstour gestart. Er was zoveel te bekijken dat we de tijd bijna vergaten. We zouden immers om half drie op de Kuchalb zijn voor een wandeling met onze Duitse vriendengroep. Oeps, dat zouden we nét niet meer halen. Een klein kwartiertje te laat reden we het dorpje binnen. Mäx had zoals altijd gezorgd voor een verrassing door nog een paar bekenden van ons voor de wandeling uit te nodigen. Gezellig! Na een iets ingekorte en frisse wandeling gingen we aan tafel bij Gasthaus zu Mutter Franzl waar de kachel nét zo veel overuren maakte als de bierpomp (zou het één met het ander te maken hebben....). Na een gezellige avond namen we afscheid en reden weer de berg af naar huis.

Maandag stond er een bezoek aan Ulm op het programma. Via opnieuw een mooie route reden we een uurtje later Ulm binnen en vonden al snel een gratis! parkeerplaats op 12 minuten lopen van het centrum. Tja, we blijven Nederlanders heh! Natuurlijk eerst naar de Ulmer Münster, de kerk met de hoogste toren van Europa (162 M.). Na het bekijken van de immense kerk wilden enkele 'helden' de toren beklimmen. Gelukkig was deze door ijsafzetting maar tot een hoogte van 70 M. begaanbaar, dus het feest ging niet door. Pfffffff. Bij de plaatselijke Touristeninfo maar even een plattegrond opgehaald om onze weg te vinden door de vele straatjes van het Historische centrum en het visserskwartier aan de Donau. Om een uur of half vier weer in de auto gestapt, want we waren uitgenodigd bij Christl en Mäx in Rechberghausen om overheerlijke huisgemaakte Maultaschensoep te komen eten.

Oudjaarsdag hebben we wat laatste inkopen gedaan en zijn daarna naar Rechberg gereden voor een kleine wandeling naar de bergruïne Hohenrechberg en daarna via een zeer steil pad door naar het St. Mariakerkje op de top van de berg. Dit kerkje zagen we steeds vanuit ons vakantiehuis. De beloning was een prachtig uitzicht op ons dorp én huis. Thuisgekomen zijn we ons langzaam gaan voorbereiden op het afscheid van 2019. Na het knallen van de flessen én het vuurwerk nog even het jaar doorgenomen en gaan snurken.

Op de eerste dag van het nieuwe jaar scheen het zonnetje alweer volop. Dus tijd voor een flinke wandeling. We hadden gekozen voor wandeling nr. 6. Deze zou zo'n 2,5 uur duren en was 7 km. lang. We parkeerden onze auto's in Weilerstoffel en gingen op pad. Langzaam maar zeker werden de hellingen steiler en ging het tempo er een beetje uit. Boven gekomen hebben we de wandeling nog een beetje verlengd met een bezoek aan uitkijkpunt de 'Der Dreikaiserberge-Blick', zeer de moeite waard. We vervolgenden ons pad om de Hornberg en kwamen via een stevige afdaling weer bij onze auto's. De 7 km kloptie niet helemaal, was al met al een ruime 14 km. Thuis snel de schoenen uit! Ohhh, da's lekker!

Twee januari. We hebben het zingen voor Louk maar achterwege gelaten. Je moet immers rekening houden met de buren. Na het ontbijt én koffie met gebak werd het tijd voor een volgend stadsbezoek. Via een omtrekkende -iets te lange- beweging bereikten we Kirchheim unter Teck. Veel, heel veel winkels, maar ook een fantastische koffietent. Gelukkig net buiten het winkelgebied nog een wijkje met prachtige gebouwen. Op de terugweg naar Schwäbisch Gmünd nog een snelle stop gemaakt in Plochingen om het Hunderdwasserhaus te bekijken en het kleine, maar gezellige centrum.

En dan is alweer de laatste dag aangebroken. Op naar Altbach om Eberhard op te halen. Hij zou ons vanmiddag rondleiden in het mooie Esslingen am Neckar. Eerst een ronde door de oude binnenstad gemaakt en vervolgens via de zeer steile Burgsteige naar boven geklommen naar de Esslinger Burg voor de mooiste uitzichten. Beneden gekomen wilde het ene deel van de groep warme chocomel en het andere deel een glas sekt bij de oudste Sektkellerei van Duitsland "Kessler Sekt". Intussen kregen we appjes van Gitte, met de vraag waar we bleven. Zij was al naar Kohlberg gereden, waar we door Heide en Norbert waren uitgenodigd om te komen eten. Heide en Gitte hadden zich enorm uitgesloofd in de keuken en toverden de heerlijkste gerechten op tafel. Met doorgezakte vering reden we terug naar Schwäb.Gmünd....

Tja en dan moeten de tassen weer ingepakt worden en in de auto worden geladen. Na een hartelijk afscheid van de allervriendelijke ouders van onze verhuurster verlieten we Schwäbisch Gmünd. Een kleine 6 uurtjes later reden we Baarn weer binnen. We kunnen terugkijken op een heerlijke week.