Maandag 29 december 2014 - Varanasi - Lumbini

Over deze dag is niet zoveel te vertellen. We hebben hoofdzakelijk in de auto gezeten. We hoefden slechts 300 km. af te leggen, maar de wegen waren zo slecht dat de gemiddelde snelheid wel erg laag bleef. Ergens onderweg hebben we bij een erg onfris uitziend Hotel/Restaurant nog gewaagd een colaatje een wat kaasrolletjes naar binnen te duwen. We hebben het overleefd. Aan het einde van de dag moesten we nog door de stad Gorakhpur. Onze chauffeur had de rit naar de grens met Nepal nog nooit gemaakt en had geen flauw vermoeden hoe hij door deze stad zou moeten rijden. Gelukkig bood mijn navigatie uitkomst. We vragen ons nog steeds af hoe hij ooit terug is gekomen in Khadjuraho?

Het was al donker toen we de grens met Nepal bereikten. Pramoth had regelmatig contact met onze Nepale chauffeur over de afleverplek. Iets voor de Nepalese grens stopt Pramoth en maken we kennis met Deepen, die ons naar- en door Nepal zal rijden. Met hem staan er opeens ook een stuk of TIEN Indiase riksjapiloten te schreeuwen. Suitcase, suitcase..... !! Door uiteindelijk nog harder te schreeuwen twee van die mafkezen aangewezen om elk twee koffers te transporteren. Ook nu begrijpen we nog steeds niet waarom dit zo moest, we hadden de koffers met gemak zelf de grens over kunnen brengen.

Deepen liet ons weten dat het zo laat was dat we niet meer naar Lumbini gingen en dus naar een ander hotel. Wij waren inmiddels niet meer in de feeststemming en dachten dat hij de boel probeerde te belazeren. Eerst maar even de papieren afhandeling in het Nepalese douanehokje. Het leek wel een film! Toen we uiteindelijk in de heerlijk grote 14-persoonsbus van Deepen zaten draaiden we een keer naar links en een keer naar rechts en stonden opeens voor het geboekte Hotel Nirvana. Huh?!?!  Eerst maar eens wat eten in het heerlijk warme restaurant. Door de in Varanasi gekochte aarbeienkoekjes had ik de hele dag al zin in aardbeienijs. Nou, ze moesten even zoeken, maar na een kwartiertje kwam de ober met een pak ijs aan dat waarschijnlijk al een jaartje of 4 verstopt in de vriezer had gelegen. Heb het dus maar vriendelijk afgeslagen. Nog even wat zitten internetten en toen maar in het niet al te fris uitziende bed gedoken.