Trinidad -> Santa Clara - 5 januari 2016
We laten Trinidad met heel veel plezier achter ons en de stemming in de bus is opperbest, totdat Iovanni kort voor onze stop in Cienfuegas een verontrustend telefoontje krijgt. Hij is zichtbaar ondersteboven, maar meldt ons (nog) niks. Aangekomen in Cienfuegos ren ik achter hem aan op het plein en vraag of hij er iets over wil zeggen. In z'n paniek spreekt hij alleen nog maar Engels en vertelt me dat z'n moeder heel plotseling in het ziekenhuis is opgenomen en op sterven ligt!! Daar wordt ik zelfs wel even stil van. Heel snel pakt hij de draad weer op en loopt met een een aantal mensen mee die geld willen wisselen en met Agnes en mij naar de bank om de pinnen. Onderweg vraag ik hem of er wat geregeld wordt, waardoor hij naar z'n moeder kan. Hij blijkt al contact te hebben gehad met z'n werkgever.
Onder de indruk van Iovanni's verhaal gaan we toch maar het mooie centrum van Cienfuegos bekijken. De prachtige gebouwen en het mooie plein met het schitterende oude theater. Het grootste deel van de groep was inmiddels alweer in de buurt van de bus, waardoor we ook de rest op de hoogte konden brengen van het laatste nieuws. Op weg naar het lunchadres in het mooie Palacio Valle maakte Iovanni gelukkig zelf e.e.a. bekend en deelde ook mee, dat hij vanavond naar Havana zou reizen met z'n vrouw Elizabeth en dat we vanaf morgen een andere gids zouden krijgen. Op initiatief van Rian hebben we in Palacio Valle een gepaste ansichtkaart gekocht om deze later met een prachtige tekst en al onze namen aan Iovanni te overhandigen, bedoeld als steun.
Zoals begrijpelijk was de sfeer na de lunch nogal bedrukt in de bus. De eerste poging van Iovanni om zijn dagelijkse Cuba-les te geven eindigde in wat gesnotter. Toch raapte hij zich later weer bij elkaar en gaf z'n allerlaatste Cuba-les aan ons. Ook bezochten we gezamenlijk nog het Che Guevara museum en -monument in Santa Clara. Zelfs het weer was er triest van geworden. De allerlaatste stop van vandaag was bij het Museum Tren Blindado, de plek waar Che de zo bekende manschappentrein had laten ontsporen. Nog geen kwartier later bereikten we het mooi gelegen Hotel Los Caneyes net buiten Santa Clara. Net voordat Iovanni uit wilde stappen nam Lisette het woord en overhandige na een korte toelichting de gekochte ansichtkaart aan Iovanni.
Iets later waren de kamersleutels verdeeld en volgden we de kofferdragers naar de huisjes op dit mooie park. Het duurde niet lang voordat iedereen te vinden was in de buurt van het zwembad (mét water) om de dag door te nemen. Rond half zeven kwam Iovanni langs om van iedereen persoonlijk afscheid te nemen. Wat zullen we deze sympathieke gozer gaan missen!
Het was al aangekondigd door Iovanni, in dit hotel zullen jullie waarschijnlijk het beste eten krijgen. Nou, dat klopte aardig. Een zeer uitgebreid buffet met overheerlijk eten en dan de toetjes niet te vergeten! Ook na het eten werd het weer gezellig druk bij de buitenbar, totdat de barkeeper vond dat we maar eens naar bed moesten..... Okee.
