Zaterdag 30 november 2013 - Belum Rainforest - Tangung Bungah

Koffers voor de laatste keer in onze huurbak geknikkerd en na een hartelijk afscheid van het personeel vertrokken we richting het eiland Penang. Opnieuw een flinke tocht over de prachtige wegen van Maleisië. Dit keer zelfs flink moeten remmen om de overstekende apen niet te raken. Langzaam maar zeker kwamen we in de buurt van de brug naar het eiland, maar moesten eerst nog twee keer een enorm bedrag aan tol betalen. Wel 1.60 Ringit..... En dan sta je ineens voor de tolhokjes van de brug. 36 rijen auto's en 18 betaalhokjes met allemaal een verschillend opschrift. Slik!! Na flink duwen en drukken, maar vooral onnozel uit het raam kijken (kan ik heel goed), bleken we zomaar in de juiste rij te staan. Betalen en hopsakee reden we de brug op en iets later Georgtown binnen. En wij maar denken dat Georgetown een leuk klein plaatsje was. Zelfs onze Garmin raakte af en toe in de war, maar een ruime tijd later stonden we dan toch voor onze eindbestemming van deze dag; hotel Flamingo by the Beach.

Na het bewonderen van het uitzicht vanuit onze kamer maar snel het strand op om wat te eten. Ehh, geen eethuisjes. Naar de overkant werd er gewezen. O ja, dat is waar ook daar zat volgens de reviews een goed Indiaas Restaurant. Nou, dat klopte als een bus, want de rest van ons verblijf in Tangung Bungah hebben we alleen nog maar hier gezeten, om te borrelen en 's-avonds te eten.

De volgende dag vertrokken we bijtijds naar Georgetown, maar vooral om het zo bekende Little India te bekijken. De bus stopte voor de deur en zette ons in het centrum af. Na het bezoek aan een mooie Chinese tempel bereikten we Little India. Wat een herrie, maar vooral de kleuren maakten veel indruk. Overal werd er aan de straat eten klaargemaakt. Wij kozen toch maar voor een iets veiliger en wat schoner uitziend luchadres. Daarna verder gewandeld richting haven en via Little India weer terug. Onderweg kwamen we langs een indrukwekkend uitziende Indiase kledingwinkel, waar we gewoon naar binnen moesten om foto's te maken. Daarna met de meest gezellige taxichauffeur van de hele vakantie terug naar het hotel.

Onze laatste dag op Penang wilden we een bezoek brengen aan het havenstadje Teluk Bahang. Dezelfde buslijn, maar dan de andere kant op. Aan het einde van het dorp stapten we uit en wandelden terug in de richting waaruit we waren gekomen. Koffie was hier niet te koop. De meeste tentjes waren dicht of té smerig voor woorden. Dan maar de batikwinkel en -fabriek bekijken. Voor de lunch kwamen we terecht bij een wel heel ongezellig buffetrestaurant, maar de cola en het kleine hapje Indiaas smaakte perfect. We wilden ook nog het Forestmuseum bekijken, maar helemaal niemand wist van het bestaan. Zelfs de twee inteligent uitziende agenten, in een tentje naast een roadblock, hadden er nog nooit van gehoord. Tja, het bleek ook wel 100 M. buiten het dorp te liggen. Met het museum, dat niets voorstelde waren we snel klaar. De bus en en hoppa, terug naar het hotel, ehh overburen bedoel ik natuurlijk.