17 maart 2012 - 20 maart 2012 | Candidasa

Om een uur of negen zouden we weer eens gaan verhuizen. Dit keer naar Candidasa. Onze chauffeur Jan(?) bleek zeer goed de weg te weten op Bali en vroeg of we nog een voorkeur hadden voor de route. We kozen voor de weg langs het Baturmeer. Na een flink stuk kustweg sloegen we eindelijk rechtsaf, de berg op. Het vele verkeer en een nogal voorzichtige chauffeur zorgen voor een nogal laag tempo. Hoe hoger we kwamen, hoe duidelijker de schade zichtbaar werd van de orkaan van 3 dagen geleden. Omgewaaide bomen, aardverschuivingen.

Bij het Baturmeer zijn we snel even gestopt bij één van de vele buffetrestaurants om snel wat te drinken. Daarna snel weer in de bus en door naar onze nieuwe bestemming. Via Klungkung bereikten we de kustweg en een half uur later kwamen we aan bij Nirwana Resort & Spa. Alweer zo'n hotel waarvan de toegangsweg het ergste doet vermoeden, maar de uiteindelijke locatie prachtig is. Ook hier weer prachtige huisje, maar lang niet zoveel als in Pemuteran. Snel even een rondje gemaakt en bij de zee gaan kijken. Prachtig! En, hoe kan het ook anders; binnen afzienbare tijd was iedereen weer terug te vinden op het terras bij het gezellige restaurant. Daarna dook de een het zwembad in en de ander ging maar eens een wandeling maken richting het dorp.

Vandaag toch nog maar een tour afgesproken bij chauffeur Made. Via de mooie sawa's van Sidemen, zouden we naar de Puri Besakih rijden. Onderweg op één van de mooiste plekjes nog even een colaatje gedronken op een compleet uit bamboe opgetrokken overdekt terras. De dochter van de eigenaresse verkocht voor de deur de door haar broer vervaardigde tekeningen. Daar kan je toch geen nee tegen zeggen. Op de route naar boven stopte Made nog even bij een batikweverij. Achterin een steegje kwamen we bij een houten werkplaats, die vol stond met weefgetouwen. De niet zo erg moderne apparaten werden bediend door een heel aantal dames. Het eindresultaat van het weven kon bekeken worden in het winkeltje. Natuurlijk moesten de dames iets kopen!

Na een flinke rit bergopwaarts bereikten we Besakih. Na het parkeren van de bus moesten en nog sarongs gehuurd worden, waarna de stevige wandeling naar de minimaal een kilometer verderop gelegen tempel kon beginnen. Hier geen huurpaarden, maar chauffeurs met motorfiets om je de heuvel op te vervoeren. Niks daarvan, gewoon lopen! Aangekomen bij de tempel moesten we de gidsen van ons "afslaan", maar we kwamen er niet onderuit om er bij de bezichtinging van de tempel één mee te nemen. Louk, Agnes en ik wilden de tempel wel bekijken, de rest bleef beneden. Onze gids bleek gelukkig te beschikken over een nodige dosis humor, waardoor we uiteindelijk lachend de trappen van de tempel weer afdaalden. We hebben maar een flinke bijdrage aan z'n beltegoed gedaan.

Onderweg naar het waterpaleis in Tirtaganga nog even heerlijk geluncht bij een buffetrestaurant met een schitterend uitzicht over de sawa's. De eigenaar het blijkbaar begrepen dat we de sateh snel wilden hebben, want binnen afzienbare tijd zaten we alweer in de bus. Na een snelle bezichtiging van het waterpaleis heeft Made ons weer afgeleverd in Candidasa. Oeps, nu begon het toch wel erg hard op te schieten. Morgen zouden we immers naar onze allerlaatste bestemming op Bali worden gebracht!