Hoogste tijd om eens wat zon op te zoeken. Dus drie weken geleden maar eens gaan speuren op het internet naar een reisje. Dat viel nog lang niet mee! Gelukkig bracht het plaatselijke TUI reisbureau uitkomst; een paar vliegtuigstoelen én een hotelletje net buiten Rethymnon. Vrijdag 24 mei was het zover. Broer Louk dropte ons om een uur of vier 's-middags bij Schiphol en na het gebruikelijke wachten mochten we aan boord van de Boeing 737, die ons in 3,5 uur naar Heraklion bracht. De koffers lieten even op zich wachten, maar iets later zaten we met een kleine groep 'kaaskoppen' in de bus richting Rethymnon. De derde stop werden wij, samen met nog een stel Nederlanders, zonder enige aanwijzing met koffers uit de bus 'gezet'. Gelukkig hadden we van te voren al even Google Maps bestudeerd en wisten we welk straatje we in moesten om bij Hotel Bueno te komen. Aangekomen bij het hotel werden we ontvangen door de super aardige medewerkster Elli. Nadat zij ons de kamers had gewezen, kregen we een drankje van het huis aangeboden. De eerste Mythos smaakte héérlijk.... Daarna maar eens ons bed ingedoken.

De volgende dag werden we bijtijds gewekt door het zonnetje en zakten de trap af op zoek naar de ontbijtzaal. Ehhhhh, niks te vinden. Al snel maakten we kennis met de onvoorstelbaar vriendelijke eigenaresse Joanna, die ons duidelijk maakte dat we ons voor het ontbijt bij de buren mochten melden. Op naar Hotel Trefon, waar we door de goedlachse Maria werden ontvangen. Hierna snel naar onze kamer om de zwemkleding aan te trekken. Aan het einde van 'onze' doodlopende straat bevond zich een soort ligweide met heerlijk zwembad en ligbedjes, direct aan het strand. De aanlandige wind maakte het nogal fris, maar een beetje in de luwte was het heerlijk warm. Goed uit te houden dus. Voor onze eerste lunch gingen we in de hoofdstraat maar eens op zoek naar een restaurantje. Volop keuze. We hadden beiden zin in gyros en dus klonk Mr. Gyros wel erg aanlokkelijk. Nou, dat bleek geen verkeerde keuze. Uiteindelijk hebben we de rest van onze vakantie bijna dagelijks bij dit geweldige adres gegeten. Eigenaren Nikos en Carmen zijn zeer hartelijk en beschikken over een flinke dosis humor, evenals medewerker Stefano.

Maandag werd het tijd om richting Rethymnon af te reizen en dat is natuurlijk het handigst met de lokale bus. Kaartje gekocht in de supermarkt (logisch) en daarna gewacht op bus 20. In de overvolle bus waren nog nét een paar staanplaatsen vrij en nog geen 20 minuten later stonden we midden in Rethymnon. Na heel veel geslenter door de smalle steegjes werd het tijd voor de lunch. Naar een restaurantje hoef je hier niet lang te zoeken, dus zaten we iets later heerlijk aan de oude haven te genieten van het uitzicht én heerlijke seafood. Agnes wilde nog heel graag het Fortezza fortress bekijken. Ik zocht bij de ingang een heerlijk schaduwrijk plekje. Aan het einde van de middag stapten we weer in de bus naar Platanes. Hier meteen maar even binnengestapt bij de eerste-de-beste autoverhuur en voor twee dagen een auto gehuurd.

Dinsdag maar weer eens het zwembad opgezocht en bijgekomen van de inspanningen van de dag ervoor. Woensdag bijtijds onze huurbak opgehaald en via het dorpje Prines het binnenland ingereden. Eerst maar eens naar het nogal toeristische Spili om een kopje koffie te scoren en daarna door het dorpje te wandelen. Daarna opnieuw in de auto om het Preveli Klooster te bekijken. Voor de lunch reden we richting Plakias. Daarna eens op de kaart gekeken. Van andere hotelgasten hadden we gehoord dat de weg van Komitades naar de noordkust zo mooi moest zijn, maar wel heel veel tijd in beslag zou nemen. Ok, we gokken het gewoon. Onderweg nog even het bekende Kasteel van Frangokastello bekeken. Daarna de vele haarspeldbochtjes omhoog, maar natuurlijk af en toe gestopt voor de mooie uitzichten, de overstekende geiten en schapen. Aan de noordkust de snelle route naar ons hotel gekozen. Nog voor 18.00uur parkeerden we onze auto bij het hotel.

Woensdag zaten we weer bijtijds in de auto voor een mooie rit naar het Arkadi Klooster. We waren zo vroeg dat het nog lekker rustig was en je foto's kon maken zonder andere bezoekers. Op de parkeerplaats kwamen we onze gezellige bueno-buren Sjoukje en Rijk tegen, die hetzelfde plan hadden opgevat. Joanna had ons geadviseerd om het bergdorpje Amari te bezoeken. Op het typisch Griekse pleintje van het dorp zaten de mannen zoals gebruikelijk op het terras. En wij iets later ook om een frisje te drinken. Elke beweging werd nadrukkelijk gadegeslagen door de heren. Ze hadden weer iets om over te praten. Na een snelle ronde door het dorp en het beklimmen van de 'enorme' kerktoren reden we weer verder naar de kust. In het overtoeristische Agia Galini vonden we een terrasje voor de lunch. Via mooie binnenwegen en héél veel bochtje reden we weer naar ons hotel en leverden onze auto weer in bij de verhuurder.

De laatste dag heel vroeg ontbeten en daarna maar weer eens een ligbedje opgezocht. Die avond bijtijds gegeten, daana de laatse spullen in de koffer geknikkerd en afscheid genomen van onze aardige buren Sjoukje en Rijk en natuurlijk Elli. Na bijna twee uur transfertijd en een overvolle bus bereikten we het vliegveld van Heraklion. Het was intussen duidelijk geworden dat onze vlucht 2 uur vertraging had. Dus lang wachten, laat (of eigenlijk vroeg) thuis en een kort nachtje. Maar niets mocht de pret meer drukken, wát een heerlijke vakantie!