Vrijdag 2 juni 2023 Als je om 06.05u vliegt, betekent dat automatisch een korte, héél korte nacht. Nog wel een poging gedaan om heel even te slapen, maar dat draaide op niets uit. Ineens was het 02.15u en stond de taxi mét Hanneke en Louk al voor de deur. Gelukkig was de taxichauffeur wél wakker en bracht ons veilig naar Schiphol, waar we natuurlijk veel de vroeg aankwamen. Snel de koffers in de automaat gepropt en nog sneller door de security gewandeld. Eerst maar eens een flinke bak koffie gescoord, met natuurlijk traditiegetrouw een saucijzenbroodje voor Louk. Uiteindelijk maar eens naar de gate gehobbeld, waar we verder hebben zitten suffen, tot het tijd werd om te boarden. En als je 1 van de eerst vertrekkende vluchten bent, dan is er ook nog geen vertraging. Dus hoppa, daar gingen we iets na zessen, op naar Samos. Het eerste deel was nog flink bewolkt, maar al snel werden de uitzichten beter en beter, waardoor ook de tijd weer sneller leek te gaan. Eenmaal geland op Samos kwamen de koffers razendsnel de band op en iets later vonden we busje 3, waarmee we naar Agrilionas Beach Hotel in Votsalakia werden vervoerd. Na een prachtige rit door het bergachtige gebied reden we Votsalakia binnen en bij de 3e stop mochten wij er uit. Na een hartelijk welkom door Angeliki Antonakaki en nog wat papierwerk, bracht zij ons naar onze appartementen. Hanneke en Louk 'bleven steken' op de eerste verdieping en wij gingen een trapje hoger naar appartement 33, dat bleek te beschikken over een heerlijk groot balkon, met zeezicht. Hoogste tijd om wat te eten en zo liepen we iets later door de hoofdstraat en vonden bij Taverna Kamara een perfect plekje op het terras. Dat het intussen wat harder begon te regenen maakte niemand wat uit. Wij hadden immers onze calamaris én het koude Mythosje.... De rest van de middag ging ieder wat voor zichzelf doen en troffen we elkaar later in de middag op ons balkon (terras 3). 's Avonds nog een kleinigheid gegeten bij Kleopatra Taverna op steenworpafstand van ons appartement. Na een zeer korte nazit héél vroeg in bed gestapt om wat slaap in te halen.

Zaterdag 3 juni 2023 Na een laat en heel lang ontbijt besloten om Votsalakia maar eens te gaan verkennen en richting Fournaki Beach te lopen. Na een mooie wandeling met veel fotomomentjes wandelden we een eind buiten het dorp dan ineens het mooie strand op. Even later werden we aangesproken door Babis, de eigenaar van strandbar Mocambo. En nóg iets later zaten we gezellig aan zijn bar te kletsen over computers, foto's en video, natuurlijk onder het genot van een klein biertje. Net zo langzaam, misschien nóg wel langzamer wandelden we terug naar Votsalakia. We zouden immers de F1 kwalificatie bij Kleopatra gaan bekijken. Helaas bleek hier de F1 zender niet te ontvangen, maar werden we doorgestuurd naar een bar, 2 deuren verder. Hier stond de enorme tv al aan en konden we de kwalificatie bekijken met het commentaar in de Griekse taal. Och, zo leer je nog eens wat bij. En 's avonds maar weer naar Kleopatra om een hapje te eten. Natuurlijk daarna vanaf terras 3 nog even over zee uitgekeken en er ter verhoging van de feestvreugde een klein glaasje Ouzo bij gedronken. Het slapen zal weer geen probleem zijn. Alleen die !@#)%#$ muggen...

Zondag 4 juni 2023 Een heerlijk ontbijt met vers Grieks brood een een -door Louk- kakelvers gebakken ei. Wat wil je nog meer? Tijd om de strandspullen in de tas te proppen. Op naar de Mocambo Beach Bar. Op het hoger gelegen deel van het strand bleek het gehele 'terras' met 4 bedjes nog vrij te zijn, dus onze dag kon niet meer stuk. Deze dag lekker niets gedaan, behalve van het uitzicht genieten, boekje lezen. O ja, Hanneke en Agnes waren zo moedig om een rondje te zwemmen. Tussendoor heerlijk gelunched op het terras. Tegen 4 uur verzamelden zich een aantal F1-fans op de door Babis ingerichte tribune om de verrichtingen van 'onze Max' te volgen op het grote scherm. Na een flinke wandeling naar het appartement en een rondje onder de douche maar weer naar Kleopatra. Wát een heerlijke lamb chops....

Maandag 5 juni 2023 Na het ontbijt de film- en fotoapparatuur weer verzameld en dit keer de andere kant van het dorp gaan verkennen. Louk had er ineens een Griekse vriend bij, die Louk 4 citroenen in z'n handen drukte. Hij heeft deze later 'ongezien' maar weer terug gelegd. Aan het einde van het dorp besloten we om via de achterafstraatjes weer richting het hotel terug te wandelen. Behalve de rondrijdende visboer, die z'n waren via een grote luidspreker aanprees, zijn we in dit ongerepte stukje Votsalakia dan ook niemand tegen gekomen. Op het terras van Kleopatra nog even heerlijk uitgewaaid, onder het genot van een koud drankje. En toen was het alweer strandtijd. Agnes en ikzelf wandelden alvast vooruit en vonden 2 bedjes direct aan het water. Iets later schoven ook Hanneke en Louk om de bocht. Agnes deed vandaag haar eerste poging om de onderwaterwereld van Samos vast te leggen met de GoPro. Na een heerlijk biertje/wijntje onder de bomen maar weer naar het appartement gewandeld. Waar zullen we eten vanavond.....?

Dinsdag 6 juni 2023 We hadden met Star Car Rental afgesproken om vandaag rond 10.00u onze Heuaueiday i10 huurauto op te halen. Tijd om eens wat meer te zien dan de het strand van Votsalakia. Nadat we ons in de niet heel erg grote auto hadden gewurmd reden we naar onze eerst bestemming, Ormos. Twintig jaar geleden hadden we hier ook rondgelopen, maar de herinnering was volledig weg. Wel viel op dat de (jacht)haven flink was uitgebreid. Tijdens onze ronde door het dorp ook maar eens op de menukaarten gekeken, want Ormos zou dé plek zijn om vis te eten. Gevonden! Verder naar Koumeika, dat Hanneke en Louk ineens bleken te herkennen van lang geleden. Dus ook hier maar de auto geparkeerd en een wandeling gemaakt door dit minidorp. Op het idyllische dorpsplein met z'n ca. 300 jaar oude boom neergestreken op een terrasje voor een glaasje fris. Een seconde later gaan de deuren van de aanpandige school open en rennen er een twintigtal schreeuwende kinderen het -eerst zo rustige- plein op. Agnes verkende natuurlijk nog wat steegjes en daarna werd onze huurbak weer gestart voor een volgende etappe. En wát voor een, namelijk de kronkelweg langs Neochori richting de hoofdweg. Hulde voor de i10! Iets later verlieten we de hoofdweg alweer voor een bezichtiging van het werkelijk prachtige Moni Megali Panagia klooster. Hierna nog een poging gedaan om Pythagoreion te bekijken, maar na 20 straatjes eenrichtingsverkeer en geen enkele parkeermogelijkheid het overtoeristische stadje snel weer verlaten. In Chora nog even wat gelunched en toen terug naar Votsalakia. Tijd voor een duik in het heerlijk frisse zwembad. En natuurlijk 's avonds opnieuw naar Ormos om heerlijk vis te eten bij Restaurant Trata. De op een A4 velletje geprinte menukaart bood volop keuze en het plekje onder de bomen, direct aan het strand maakte de avond compleet. Het eten was hier geweldig en de porties ruim. We komen terug!

Woensdag 7 juni 2023 Louk voelde zich inmiddels door z'n keelklachten -we hadden nog zo gewaarschuwd om niet uit het raampje van het vliegtuig te hangen- dat hij niet instapte voor de Samos-verkenningstocht deel 2. Hanneke was solidair en bleef vandaag bij hem. Nadat we de i10 bij de Star hadden omgeruild voor een grotere i20 (veel handiger als je er met z'n vieren in zit...) reden we naar het westen van het eiland. De schitterende en bochtige weg met z'n onbetaalbare uitzichten bracht ons langzaam richting Kallithea. Een kilometer of 2 voor het dorpje zit in de berm een oudere Griek met wat sprieten van het e.e.a. in zijn tassen in de berm. Gestopt en met handgebaren duidelijk gemaakt dat hij mocht instappen, waar hij dankbaar gebruik van maakte. Het bleek dat hij in Kallithea woonde, dus hem daar in het centrum gedropt. Na een bedankje was hij snel in een van de vele steegjes verdwenen. Wij parkeerden de auto en maakten ook maar een rondje in het uitgestorven en volledig originele Griekse dorpje met z'n prachtige kerkje. En dan verder naar het allerlaatse dorpje op deze slingerweg, Drakei. Een wat onsympathiek uitziende man in priesterkledij gebaarde ons dat we de auto ergens langs de weg moesten parkeren. De weg stopte hier namelijk. Iets later bleek de man de uitbater van een van de terrassen te zijn; daar gaan we zeker niet heen. Engerd....  Ook hier weer een rondje door het dorp gemaakt, in gesprek geraakt met 3 Duitse vrouwen met een huurmotorfietsje en op het boventerras van Taverna Kostas een koude lemon gedronken. Via dezelfde slingerweg weg weer teruggereden en nog even de berg opgereden om Marathokampos te bekijken. Ook hier de vele steegjes en straatje doorgewandeld en geëindigd op het terras van Bar Princess voor de lunch. Terug in Votsalakia snel het zwembad opgezocht. Natuurlijk 's avonds naar Ormos.

Donderdag 8 juni 2023 Jammer genoeg opnieuw zonder Hanneke en Louk vertrokken. Opnieuw de berg op langs Marathokampos en dan via de mooiste slingerweggetje naar Leka. Hier parkeerden we de auto voor in het dorp en kwamen via de mooiste steegjes terecht op het schitterende dorpsplein. Veel straatjes later kwamen we hier terug voor een heerlijke verse en koude jus d'orange op het terras. Terwijl we met de zeer vriendelijke serveerster praten over het volledig ontbreken van stress in dit soort dorpjes, wandelt het goedlachse bewijs hiervan voorbij het terras. De 93-jarige dame bleek ook nog eens graag en veel te kletsen. In het Grieks welteverstaan..... Na een hartelijk afscheid wandelen we terug naar de auto, maar niet voordat we de vele trappen en steegjes nog even omhoog moeten voor een bezichtiging van de kerk. De mooie route via de ontelbare bochtjes bracht ons uiteindelijk in Karlovasi, wat gewoon een vieze en ongezellige havenstad bleek te zijn. Dus vervolgden we onze route langs de noordkust naar het oosten. Ter hoogte van Agios Konstantinos verlieten we de hoofdweg. Tijd voor de lunch. Die vonden we bij de aardige Stavros op het terras van zijn restaurant Akrogiali. Een werkelijk heerlijke Griekse salade. Natuurlijk moesten we daarna nog even de berg op naar het beroemde Manolates. Uiteindelijk bleek de weg er naar toe mooier dan het doel zelf. Klein en supertoeristisch. Op naar het zwembad! Terug in Votsalakia bleek Louk, na een bezoek aan de huisartsenpost, een flinke keelonsteking te pakken te hebben. Dus opnieuw in de auto gesprongen om samen met Louk de benodigde medicijnen in Marathokampos op te halen bij de plaatselijke apotheek.

Vrijdag 9 juni 2023 Ook de laatste autodag zonder Hanneke en Louk vertrokken. Alweer de berg over naar de noordkust. Eerst een bezoek aan de watervallen van Potami. We hadden er ons niet veel van voorgesteld, maar wát een prachtige wandeling langs een kabbelend beekje het smalle ravijn in. De blauwe libelles vlogen je letterlijk om de oren en bleven zelfs af en toe poseren voor een mooie foto. De waterval bleek alleen zwemmend te bereiken en de echte helden sprongen dan ook het ijskoude water in. Brrrrr. Op de terugweg bleek een Nederlandse vrouw een afstapje te hebben gemist en klaagde over haar knieschijf. De Griekse hulpdiensten (we schatten tenminste een stuk of vijftien!!!) waren inmiddels ter plaatse. We hopen dat het allemaal goedgekomen is met haar. Op weg richting Kokkari stopten we nog even snel voor een foto bij de Chapel of Agios Nikolaos en het uitzicht op Potami Beach. De mooie kustweg bracht ons uiteindelijk in Kokkari, waar we nog een van de weinige parkeerplaatsjes vonden. We wandelden de hoofdstraat in en herkenden al snel het restaurantje (met boom) waar we 22 jaar geleden bijna dagelijk aten. Dus vanzelfsprekend ook nu op het terras van de Beer Tavern gaan zitten voor de lunch. Na de lunch een rondje door het dorp gemaakt en even langs ons appartement van toen (2001) gewandeld. Geen actieve herinnering... We besloten Samos stad niet te bezoeken en alleen maar even langs de boulevard te rijden en achterlangs weer terug. Dat laatste werd nog best wat slingeren, maar wel prachtig. Op de terugweg langs de zuidkust nog even gestopt bij het mooie strandje van Psili Ammos en natuurlijk het zoutwatermeer met de vele flamingo's. En dan voor de laatse keer de mooie route naar Votsalakia. Het zwembad riep al van verre.

Zaterdag 10 t/m maandag 12 juni 2023 Om een lang verhaal heel kort te maken; dit werden -behalve een bij mij blijkbaar verkeerd gevallen lunch op vrijdag- heerlijke slome vakantiedagen. Langzaam ontbijten, langzaam naar het strand enz. enz. Kortom: genieten.

Dinsdag 13 juni 2023 De bus zou ons om 9.00u weer oppikken voor een rit naar het vliegveld. Dus vandaag iets sneller ontbijten. De allerlaatste dingen in de koffer stoppen en proberen deze weer dicht te krijgen. En dan sta je ineens met je spijkerbroek aan de straat op de bus te wachten. De rit naar het vliegveld was ook dit keer weer prachtig. Het inchecken ging vlot, net als de security. En dan voor de laatste keer in de bus voor een rit van zo'n 500 M naar het vliegtuig. Helaas een tussenlanding op Lesbos, waardoor de reis zo'n 2 uur langer duurde dan de heenweg, maar ach wat maakt het uit. Op Schiphol waren de koffers er sneller dan ooit. Hulde!!! De trein bracht ons netjes naar Baarn, waar we iets na 18.00u aankwamen. Wát was dit alweer een heerlijke én gezellige vakantie.