Off Canvas sidebar is empty

Italië 2017

Donderdag 7 september 2017. De caravan stond 's-middags al compleet ingepakt te 'trappelen' om te vertrekken. Dus om uur of vier de sleurhut maar z'n zin gegeven en aangekoppeld. Nou blijkt het vastmaken nog een hele klus als je wordt uitgezwaaid door bijna alle buren. Ach, één keer moet de eerste keer zijn. Met een ietwat kromme stekker en wat verbogen oploopremkabel vertrokken we dan toch. Met nauwelijks file reden we een uurtje of 3 later Camping Hohensyburg in een buitenwijk van Dordmund op. Caravan snel op z'n plek gezet en op zoek naar restaurantje in de buurt. Op 10 minuutjes van de camping vonden we Haus Hunke, met overheerlijke kaart. Met een graad of 15 nog even biertje voor de sleurhut en voor de eerste keer snurken in ons vakantieverblijf.

De volgende dag na een ontbijt met heerlijke Duitse broodjes caravan weer aangehaakt en de A45 opgereden. Tot de A3 liep het lekker vlot, maar natuurlijk stond het weer vast richting Würzburg. Dus afkorting genomen via A81 en B290 richting Aalen. De kromme caravanstekker gaf wat storingen in de boordcomputer, dus bezochten we in Lauda-Köningshofen nog even snel een Mercedes dealer. Na een allerhartelijkste ontvangst, een bakkie koffie en een snelle blik door een monteur konden we weer verder. Op naar Camping Hirtenteich bij Essingen. Om precies 16.00 uur reden we de camping op en tijdens het aanmelden arriveerden Gitte en Eberhard, die als verrassing ook nog eens Christl en Mäx hadden meegenomen. Iets later zaten we gezellig te borrelen en bij te kletsen op ons plekje. Omdat het vroeg afkoelde ook maar bijtijds gegeten in het restaurant op de camping. Daarna onze 'bezoekers' uitgezwaaid.

Zaterdag bijtijds op pad richting Italië. Dat betekende dus Fernpas en Brennerpas. Al snel berichtte de staumeldingen over stilstaand verkeer bij de Füsser tunnel. Gelukkig moesten wij door Pfronten voor een bezoek bij onze vaste leberkäse-leverancier, slagerij Hipp. Twee vliegen in één klap. Geen file en een heerlijk broodje met warme leberkäse..... De rest van de Fernpas was erg druk, maar reed wel door. Ook het eerste deel van de Brenner ging vlot. We zouden het zuiden van Lago di Garda nog wel kunnen halen. Maar ja, dan kom je in een file van de grens tot aan Vipiteno terecht. 11 km. zeer langzaamrijdend verkeer. Snel wat campings in het Brennerdal gebeld. Geen plek, geen plek! Dan maar naar Punta Indiani aan het Lago di Caldonazzo. Bij aankomst nog droog, dus nog even buiten genoten van het uitzicht over het meer. Daarna naar Caldonazzo voor een heerlijke pizza bij Albergo alla Torre. Op de camping buiten nog héél snel een Grappa (uit de fles van Mäx) kunnen drinken, maar toen begon het te hozen. Dus snel luifel in en naar binnen gevlucht.

Zondag met regen vertrokken bij Punta Indiani en met regen aangekomen bij EurCamping in Roseto degli Abruzzi. Ja, werkelijk een hele dag regen! Agnes ging zich bij de receptie melden en iets later komt eigenaresse naar buiten gestoven om mij zo'n plastic armbandje om te doen. Dit zou vast en zeker betekenen dat we een plekje hadden. Nu nog proberen de man op de fiets bij te houden, die onze plek ging aanwijzen. Intussen was het zelfs droog geworden. Daarna de fietsen maar eens afgeladen om een rondje door het dorp te doen en een restaurantje voor vanavond te zoeken. Da's nog best een eind fietsen met zulke tegenwind. Het leuke restaurantje gevonden en later op de camping online gereserveerd. Dus om uur of half acht weer op de fiets naar Pizzaria Al Solito Posto. Online gereserveerd!? De eigenaar is al tijden zijn wachtwoord kwijt en kan dit niet meer checken. Italië....?? Maar komt u binnen. Na een overheerlijke pizza nog even rondje gewandeld en weer op de fiets gesprongen. Volgende dag een waterig-zonnetje-rustdag ingelast om bij te komen van al die kilometers. We hadden immers gezegd dat we niet eerder zouden stoppen voordat we de zon zouden zien. Dus dinsdag alles weer ingepakt en verder zuidelijk gereden.

Met een stevige tegenwind bereikten we dinsdagmiddag Villagio Camping Pineta al Mare in Spechiolla. Al snel hadden we een heerlijk schaduwrijk plekje gevonden. Ja, mét schaduw, want de zon deed hier z'n uiterste best om de boel op te warmen. Héérlijk. Tijdens de drie dagen in Spechiolla hebben we de omgeving op de fiets verkend, maar ook met de mooie plaatsjes Ostuni, Locorotondo en Alberobello met z'n wereldberoemde Truli. Voor de -late- lunch bezochten we het mooie havenplaatsje .

Maar we wilden toch nog een klein stukje verder naar het zuiden. Op naar Torre Dell' Orso. Na een snelle blik bij Campeggio Sentinello met de broer van Catweazle achter de receptie (come by the Windows.....) zijn we snel doorgereden naar Agricampeggio Malapezza bij Borgogne. Een heerlijk rustige en oubollige camping met niet al te modern sanitair, maar met heuse eigen Trullo. Het hangmatmoment zat er aan te komen. Ook in deze omgeving regelmatig op de fiets gezeten. Natuurlijk moest ook deze omgeving volledig worden uitgekamd. Eerst maar eens Torre Dell' Orso zelf gaan bekijken. Na een flinke wandeling door het dorp toevallig in gesprek geraakt met twee van onze zuiderburen Yvette en Frans, die op een terrasje zaten te genieten van een bierke. Uiteindelijk maar aangeschoven en langdurig zitten kletsen.

In de dagen erna hebben we om te Otranta bekeken en aansluitend complete oostkust afgereden naar Leuca. Wat een mooie rit! Maar vanzelfsprekend stond ook een bezoek aan Lecce op het programma. Als laatste hebben we ook nog een bezoek gebracht aan Gallipoli. Na het bekijken van het complete stadje natuurlijk nog even een ijsje. Laat Accademia Del Gusto nou ook nog eens de allerbeste ijssalon van heel Italië zijn. De bloedmooie tweelingzusters zijn werkelijk ijskunstenaars! Zaterdagavond maar eens gegeten in het restaurant op de camping. Yvette en Frans zouden hier ook zijn om Frans z'n 60e verjaardag te vieren. Na het eten nog lang buiten zitten borrelen. Na een heen-en-weer fietsdag 's-avonds een heerlijke moot tonijn gescoord bij Capitan Morgan in San Foca en maar weer eens inpakken. Na afscheid te hebben genomen van de gezellige eigenaar en de twee campinghonden Nena en Pepe vertrokken richting het noordwesten.

Na de wat eenvoudige agricamping spraken de vier sterren van Camping Village Internazionale Metaponto ons wel aan. Na opnieuw een flink stuk schudden over de zeer slechte zuid Italiaanse wegen reden we Lido di Metaponto binnen. Camping was snel gevonden. De allervriendelijkste eigenaresse (ahummmm) liet ons de beschikbare plaatsen zien. Waarschijnlijk had ze de vier sterren zelf gezaagd of bij de Hubo gehaald, want een halve ster was al voldoende waardering voor deze typisch Italiaanse 'huisjes'-camping, maar wel een geweldige ligging op 50 M. van het strand.

Vanuit Metaponto hebben we de beroemde stad Matera met z'n grotwoningen bezocht. Écht prachtig! Op de terugweg zien we het hooggelegen . Tja, we moeten toch nog lunchen, dus boven maar eens genieten van het uitzicht en een pasta... Dat uitzicht vinden ging vlotter dan een restaurantje, maar uiteindelijk lukte ook dat. Na nog een ronde langs de andere kant van het dorp weer in de auto gestapt en op weg naar de camping. Omdat we op een soort camperveld stonden vertrokken alle buren elke ochtend en aan het einde van de dag stonden er weer nieuwe campers. Vandaag was dat niet anders, behalve dat onze nieuwe buren de enorme Carthago camper met de ingang naar onze kant hadden gezet én wij hartelijk werden verwelkomd. Het duurde dan ook niet lang voordat we bij elkaar zaten om een biertje te drinken met Georg en Gertrud uit Röfingen. Zelfs zo gezellig dat we beiden een dag langer bleven dan gepland. Maar ja, we moesten toch een keer richting huis. Dus namen we afscheid van deze gezellige buren, maar niet voordat we gegevens hadden uitgewisseld.

Peastum bij Salerno was de bestemming van vandaag. Via Potenza in het binnenland reden we naar het noordwesten. Onderweg nog even een leuke Italiaanse verrassing. Wegwerkzaamheden aan de Strada Stradale. Later bleek dat vrachtwagens er al ruim eerder werden afgestuurd voor een omleiding. Op onze omleiding gold een breedte van 2.30 M. Dat moet kunnen. Maar ja, dan zetten die leipe Italianen op onze route van die betonblokken met een maximale doorrijbreedte van 2.10 M (of zoiets). Ehhhh, en nu?? Een Italiaan haalt ons in via de linkerbaan en stopt. Hij gebaart dat ik achteruit moet en eveneens de -veel bredere- linkerbaan moet nemen. Intussen probeert hij de haastige andere Italianen in bedwang te houden. Een enkeling voelt daar niets voor en schiet (vriendelijk gebarend....) aan de rechterkant mij voorbij. Na flink wat voor- en achteruit steken zijn we de versmalling voorbij. Gelukkig was het niet zo warm.

Later in de middag bereikten we Camping Athena in Laura. Elke vrije plek mochten we kiezen en na een snelle ronde hadden we een prachtige plaats gevonden. Direct aan het strand, afgescheiden met een 1,5 M. hoge schutting. Maar eens snel het mooie strand bekijken en later de prachtige zonsondergang en toevallig passerende Ultra Light. Agnes wilde erg graag Parco Archeologico di Paestum bekijken en ik was even klaar met de oude stenen. Dus Agnes bij de ingang gedropt en snel terug naar de camping om rustig in m'n boek te lezen. 's-Avonds een heerlijke pizza gegeten in Paestum en afgesloten met een espresso met grappa bij Gran Caffé Galardi. Mmmmm.

Tijd om weer eens stuk noordelijker te gaan. We twijfelenden over Bracciano, Bolsena en Trassimeno. Aan Trassimeno hebben we niet zulke goede herinneringen, Bracciano lag niet handig op de route, dus bleef Lago di Bolsena over. Dan ook meteen maar naar Blu International Camping. Hier hadden we 19 jaar geleden voor het laatst gestaan.De toen net geplantte bomen waren nu bijna te groot. Het was bijna onmogelijk om nog een plek mét zon te vinden. In een pufhete augustusmaand ongetwijfeld lekker, maar nu... 's-Avonds écht fantastisch gegeten bij Borgodentro Ristorante Pizzeria American Bar. De volgende dag weinig gedaan en ons voorbereid op alweer een stuk noordelijker. Gelukkig troffen we bij het afrekenen de eigenaar van de camping, waarmee we 19 jaar geleden zo gezellig een Grappa voor onze caravan hadden gedronken. Gelukkig had hij er ook een paar grijze haren bij gekregen. Via de Brennero kwamen we terecht op Camping Gretl am See in Caldaro. Was de camping de vorige keer behoorlijk bezet met Duitsers, nu puilde hij werkelijk uit en leek het eerder een buitenwijk van München. We mochten de allerlaatste vrije plaats in beslag nemen. Wat waren we blij dat we hier de volgende dag weer mochten vertrekken!

De laatste jaren geldt er een inhaalverbod voor vrachtwagens, maar ook voor auto's met aanhangwagens op de Brennero. Ja, daar word je blij van. Vooral als de Italiaanse Carabinieri ook nog eens een Oostenrijkse militaire colonne begeleiden met 35 per uur. Grrrrrr. Het was gelukkig nog maar 11 km naar de grens. De politieauto's verlieten net voor de grens de snelweg. Dus kon het gas er op en de colonne ingehaald worden. Ook de Fernpas leverde geen vertraging op, dus reden we al snel Wertach in de Allgäu binnen en iets later draaiden we Campingplatz Waldesruh op. Gelukkig had Agnes ruim van te voren gebeld, zodat we zeker waren van een plekje. Door het vieren van de Tag der Einheit op 3 oktober hadden alle Duitsers een lang weeken en vertrokken dus naar de camping. De eerste avond zijn we voor het diner naar Durach gereden. Agnes wilde wel eens zien waar Jan, Dick en ik gebivakeerd hadden in juli. Dus meteen maar gegeten bij Landgasthof Zum Schwanen. Goed, maar in mijn herinnering beter.

De volgende dag wilden we Füssen bekijken. We waren al zovaak langs deze mooie stad gereden. Maar wat een geluk. Laat Metzgerei Hipp nou net op de route lliggen... Dus konden we nog wat heerlijke dingen inkopen voor thuis. Na het bezoek aan het mooie Füssen weer richting camping om nog even lekker te zitten en te genieten van het mooie uitzicht. Agnes sprong nog even op de fiets voor een paar laatste inkopen en had meteen maar een tafel gereserveerd bij Gasthof Engel in Wertach. Wat een geweldige keuken!!!

Zondag verlieten we met heel erg druilerig weer het mooie Wertach voor onze laatste overnachting in de caravan aan de Rijn. In de buurt van Ulm maar eens een Whatsappje gestuurd aan Gitte&Ebbe, met het bericht dat we op de A8 zouden toeteren. Iets later rolde het voorstel binnen om elkaar op Rastplatz Denkendorf even te ontmoeten en samen koffie te drinken. Zo gezegd, zo gedaan. Na een uurtje namen we weer afscheid en wilden de A8 richting Karlsruhe volgen, onze navi adviseerde een route via de B27 door Stuttgart. Ook leuk, maar of we daar nou zoveel sneller mee waren. De mede-weggebruikers vonden de Nederlandse caravan op z'n minst bijzonder. Ook bij Neckarsulm nog even wat file, maar uiteindelijk bereikten we dan toch Camping Loreleyblick in Sankt Goar. Ook deze camping stond bomvol met grijsharige kampeerders. En dat met dit slechte weer. Brrrrr. De volgende dag opnieuw bijtijds vertrokken en rond 13.00 uur stond de caravan weer naast het huis.

Wat een geweldige vakantie in het prachtige, totaal andere Italië. Was even wennen aan de slechte wegen in Puglia en de Italianer rijden er nog slechter. Ook is het hier blijkbaar streng verboden je richtingaanwijzer te gebruiken, terwijl het verplicht is je mobiele telefoon in de auto te gebruiken. Althans iedereen doet het. Fantastico!!

Gitte, Christl, Eberhard en Hans-Peter op bezoek
Borreltijd
Lunch bij de oude Oostenrijkse grens
Heerlijke pizza's
Ons plekje in Roseto degli Abruzzi
Vissers op de pier
Strand Spechiolla
Straatjes Sepechiolla
Eind van het seizoen
Enorme vissershaven Spechiolla
Dorstige fietser
Nog een keer Spechiolla
Plein Spechiolla
Ontelbare olijfbomen in Puglia
Gemeentehuis Locorotondo
Blijft leuk
Eerste trulli in zicht
Steegjes in Locorotondo
Schitterende geveltjes
Leeszaal
Als je de stoelen zoekt...
Niet te duur
Trulli in Alberobello
Hoeveel?
Stevige dakconstructie
Indrukwekkend
Vanaf dakterras
1-persoons huis
Doorkijkje met trulli
Oneindig veel trulli
Je kon er niet genoeg van krijgen
Plein Pulignano al Mare
En de kustlijn
Handig zo'n binnenstrand
Rustig plekje op Agricampeggio Malpezza
Onze bakker in Borgagne
Staan overal langs de kust van Puglia
Otranto
Burcht Otranto
Bijzonder kerkgebouw
En nog een keer de burcht
Haven van Tricase
Wat een héérlijk lunchadres
Cathedraal van Leuca
Zuidelijkste puntje van Puglia
Vuurtoren Leuca
Kustlijn nabij Sant' Andrea
Toegangspoort Lecce
Straatje in Lecce
Kathedraal van Lecce
Andere kant van het plein
Zomaar een gebouw
Geinig heh. Met oud Lecce kenteken
Amfitheater Lecce
Lijkt Italië wel
Vissershaven Gallipolli
Gezellige terrasjes
Iemand z'n mast kwijt...
Kerkje Gallipolli
IJssalon :-)
Eén van de twee knappe zussen...
Visje in San Foca
Net aangekomen in Lido di Metaponto
Prachtig strandweer
Opnames Allo allo?
Happening in Matera
Oude stad
Zo, het zit er op
Eet meer kip
Nog een keer de oude stad
Huisje met regenpijpen van gebakken klei
Oude grotwoningen Matera
Ik wíl niet op de foto
Kunst in het klein
Doorkijkje in Montescaglioso
Kathedraal van Montescaglioso
Opgravingen nabij Metaponto
Eerste rij mét rugleuning!
Strand Camping Athena
Laagvlieger
Prachtige zonsondergang
Peastum
Peastum
Peastum
Peastum
Peastum
Peastum
Bolsena
Burcht Bolsena
Hier en daar wat zon...
Eenzaam
Schiet alweer lekker op
Onze vaste stop
Gevels in Füssen
Kerktoren
En de burcht
Oude centrum Füssen
Rivier de Lech
De Burcht
Drukke (motor)weg naar Bad Hindelang
Wertach
Uitzicht camping
Biergarten Gasthof Zum Engel
En nog maar een stop aan de Rijn