Off Canvas sidebar is empty

Italië 2018

Zaterdag 1 september nog even een zeer geslaagd optreden met de MediaCity Bigband op het Mediapark in Hilversum ter gelegenheid van de Open Studio Dagen. Intussen stond de caravan al bepakt en bezakt naast het huis, klaar om te vertrekken. Zondag koppelden we héél vroeg de sleurhut aan de auto en draaiden om 07.30 uur de A1 op. Zo heerlijk rustig en dat bleef eigenlijk de hele dag zo. Iets na vijf uur bereikten we dan ook al Camping Christophorus in Kirchberg an der Iller. Erg warm was het hier met 13 graden niet. Dus bijtijds op zoek naar een restaurantje in de buurt, dat we al snel vonden in Babenhausen. Buiten zitten was er met deze temperaturen niet meer bij, dus beetje vroeg het caravanbed opgezocht en heerlijk gesnurkt.

Maandagochtend rustig aan gedaan. Om uur of half negen reden we de camping af richting de Fernpass. Ook vandaag weer opvallend weinig verkeer en daardoor reden we al heel snel de Brenner Autobahn op en aan de andere kan nèt zo snel weer af. Het inhaalverbod lapten we af en toe maar aan onze laars en haalden een enkele zeer langzame vrachtwagen gewoon in. Dát schoot lekker op. Rond twee uur draaiden we de pootjes uit op een miniplekje van Camping Bergamini, net buiten Peschiera aan het Gardameer. Soms heb je gezellige buren, soms zelfs heel erg gezellige buren en als je heel veel geluk hebt tref je Joyce en Erik uit Spijkenisse. Wat hebben we gezellig zitten kletsen! Joyce maakte 's-avonds een pan nasi waar zo ongeveer de hele camping van had kunnen eten. Iets later zaten we dus ook met een bord op de schoot.

De volgende dag eerst maar eens een flinke wandeling gemaakt naar het mooie Peschiera en na de lunch op de fiets gesprongen voor een ritje naar Sirmione, gelegen op een smal schiereiland. Gelukkig waren wij op de fiets, want met de auto was er geen doorkomen aan in dit overtoeristische plaatsje. Agnes heeft nog even een poging gedaan om het historische centrum te bekijken, maar was ook snel klaar met de overbevolkte steegjes. Dus snel weer terug naar onze rustige camping. 's-Avonds een heerlijke pasta gescoord in een naburig restaurantje.

Hoe gezellig het ook was met onze buurtjes (we hadden ze het liefst meegenomen), we wilden toch door naar Le Marche. Evenals vorig jaar stond Camping Podere Sei Poorte op ons 'programma'. Vorig jaar niet gelukt door het slechte weer, maar dit jaar was het ook in Le Marche nog volop zomer. Dus draaiden we ter hoogte van Pesaro aan het stuur en verlieten de Autostrada A14. We volgden de uitgebreide routeaanwijzingen op de website van de camping. Uiteindelijk hadden we door de zeer slechte wegen bijna een uur nodig om de camping in het "dorpje" Villa Ugolini te bereiken. Na een zeer hartelijk welkom door een van de medewerkers, mochten we een plekje uitzoeken op de echt prachtig gelegen camping. Die was snel gevonden en zo zaten we maar iets later te genieten van de stilte en de uitzichten. En niet te vergeten het heerlijke afkoelrondje in het overheerlijke -nogal frisse- zwembad.

Op maandag-, woensdag- en vrijdagavond wordt er door de eigenaresse voor een aangenaam bedrag een 4-gangen menu gemaakt, waarvoor je je kunt aanmelden. We vielen vandaag dus met onze neus in de boter. Na afloop nog even voor de caravan gezeten. Was het hier overdag al stil, nu waren er slechts nog een paar uilen te horen onder de kraakheldere sterrenhemel. Dát wordt lekker slapen hier.

Tijdens het op z'n plek zetten van de caravan was het neuswiel in de kleigrond blijven steken en daardoor onherstelbaar beschadigd. Na wat rondbellen en mailen maar naar Fano gereden en bij Camping Caravan Market door de allervriendelijkste eigenaresse zijn we aan een nieuw neuswiel geholpen. Een hele geruststelling.

Vanuit de camping hebben we Urbino, Urbania en San Marino bekeken en verder niet zo heel veel gedaan. Het werd zo langzaam tijd om eens naar een Italiaanse camping af te reizen en eens met mensen te praten. De meeste bezoekers van deze Nederlandse enclave hadden hiervoor namelijk weinig belangstellng. Onze later gearriveerde buren met een mislukte blaffende minikrokettenfabriek verschuilden zich zelfs gedurende de dag achter het enige bosje op de scheiding van onze plekken. Maar wel bij ons vertrek hun stoelen strategisch neerzetten, zodat ze ons in de gaten konden houden..... Brrrrr.

Via dezelfde route reden we op woendag 12 september weer terug naar de A14. Na zo'n 125 km. op de Autostrada verlieten we deze bij Pedaso. We hadden al gebeld met de uitgezochte camping en ze hadden een plekje voor ons. Net voor Cupra Marittima vonden we Camping Calypso aan onze linkerzijde. De allervriendelijkste dame van de receptie wandelde met ons mee om de beschikbare plaatsen aan te wijzen. Tot onze grote verrassing bleken er aan de andere zijde van de spoordijk, dus direct aan het strand, ook nog plaatsen vrij. We kozen direct voor de grotere vrije en nogal zonnige plek op de tweede rij met 'vista sul mare'. Het met de caravan onder het tunneltje doorkomen bleek nog even een lastige. Waarschijnlijk net de verkeerde aanrijroute gekozen. Even creatief met de 'banaan' om de caravan zachtjes van de hoge stoeprand te rijden en klaar was kees. Een klein kwartiertje later zaten we te genieten van het uitzicht tussen de gezellige Italianen èn niet te vergeten de allervriendelijkste overburen Stien en Henk.

Het zal duidelijk zijn dat we eerst maar eens volop hebben genoten van het mooie uitzicht en niet zoveel hebben uitgespookt, behalve lezen, zwemmen en snurken. Al viel dat 's-nachts niet mee door de voorbijrazende treinen. Donderdag zijn we maar eens naar Porto San Giorgio gereden voor een ronde over de markt (wat een smoes om een portie Porchetta te scoren) en een verrassingsbezoek aan Mario en Maria. Een verrassing werd het zeker, maar dan net zo zeer voor ons. Maria wist niet wat ze zag, maar vertelde tot onze grote schrik dat Mario op 29 augustus j.l. was overleden. Daar werden we wel even stil van. We spraken af om volgende week maandag opnieuw langs te komen en gezamenlijk naar de begraafplaats te gaan. Een beetje ontdaan reden we terug naar de camping.

Zaterdagavond maar eens naar Campofilone gereden om wat te eten. Dat lukte uitstekend bij Restaurant Il Borgo. In de hoofdstraat van het historische centrum stonden borden met een medeling over een afsluiting op zondag. Wellicht een processie? Dus wij de volgende dat met camera's opnieuw de bult op. In het centrum werden we door een bewoner naar de achterzijde van de kerk gedirigeerd. Daar was het e.e.a. te doen. Aan lange tafels zaten over het hele terrein verspreid mensen te eten. Tijdens het filmen en fotograferen werd er al naar ons gezwaaid door een groep die een schaduwrijk plekje had uitgezocht en iets later werd er gewenkt om hun kant op te komen. Waar we vandaan kwamen? Engeland, Duitsland. Nee, Hollanda! Een gejuich ging op en we moesten aan de wijn. Dan maar even zitten. En ja hoor, twee tellen later zaten we beiden aan een enorm bord spaghetti en nog iets later een enorme portie mosselen. Maar we moesten ook eens een halve liter witte èn rode wijn meenemen. Na de ingenomen hoeveelheid wijn besloten we om maar af te zien van ons geplande autoritje in de omgeving. Nadat we ook nog eens eens een aantal oliebol-achtige dolces op moesten eten werd het tijd om afscheid te nemen. De man van de organisatie met z'n hond Roed (naar Ruud Gullit genoemd) nam hartelijk afscheid en zoende niet alleen Agnes, maar ook mij!! Daar moesten we maar geen gewoonte van maken....

Maandag eerst maar ons geplande rondje door de omgeving gemaakt en de plaatsen Offida en Ripatransone bekeken. Het viel ons op hoeveel huizen er in deze regio te koop staan. Je zou toch bijna.... Op de camping snel wat aangepaste kleding aangetrokken voor een bezoek aan Mario z'n laatste rustplaats. Aangekomen bij Maria bleek ook zoon Stefano aanwezig. Verdorie, al de tweede keer in de vakantie dat ik door een kerel werd gezoend. Ondanks het recente verscheiden van Mario heerste er een ontspannen sfeer. Na het bezoek aan Mario z'n typisch Italiaanse bovengrondse graf, hebben we samen nog wat gedronken en zijn met een goed gevoel terug gereden naar de camping.

Dinsdag werd het de hoogste tijd om de fietsen eens te starten. In San Benedetto del Tronto, op zo'n 11 km. afstand is er vandaag markt, dus een mooie aanleiding voor een bezoekje. Na aankomst de fietsen aan een lantaarnpaal geknoopt en op het eerste beste terrasje neergestreken voor een overheerlijke cappuccino. Op de markt behalve de vele kraampjes met kaas, wijn en vis alleen maar de standaard rommel zoals kleding en badslippers. Snel op de fiets voor een rondje door de grote vissershaven en dan snel weer terug naar de camping.

Donderdagochtend regende het stevig. Misschien moeten we ons bezoek aan Ascoli Piceno maar uitstellen. Na een nogal laat ontbijt werd het droog en iets warmer. We besloten alsnog via een mooie route naar Ascoli Piceno te rijden. Het kwijtraken van de auto nam nog even wat tijd in beslag en iets later liepen we in het prachtige oude centrum. Natuurlijk eerst even een barretje in voor een hoognodige koffie. Daarna de vele straatjes en steegjes verkend. Ook de route terug via mooie binnenweggetjes gereden.

Vrijdagavond zat de enorme recreatieruimte van de camping ineens vol met Indiase mensen. Navraag leerde ons dat er morgen een grote Indiaas/Italiaanse bruiloft zou plaatsvinden in één van de kerken in Montefiore dell' Aso. Een Milanees echtpaar aan de overkant bleek ook deel uit te maken van deze groep en vertelde ons dat de bruiloft om 13.30 zou plaatsvinden. Dus wij gewapend met fototoestel de berg op. Bleek het al om 11.00uur te zijn geweest. Een paar rijstkorrels waren als stille getuigen achtergebleven..... Dan maar de vele steegjes in dit mooie dorpje bekijken en niet te vergeten de onbetaalbare vergezichten.

Zondag bijtijds de pootjes van de caravan ingedraaid en op weg naar het Lago di Garda, waar Matthias en Elena intussen waren aangeland. Ook in Italië zondags geen vrachtwagens op de Autostrada, dus schoot het lekker op. De auto gaf aan dat hij zo langzaam maar zeker wat dorst begon te krijgen. Over een kilometertje of wat Tankstation Po Ovest, beter kon niet. Tenminste, dat dachten we. Po Ovest wegens onderhoud gesloten. Ok, volgend tankstation 36 kilometer, dat redden we makkelijk. Ongeveer 6 km. voor het volgende benzinestation zegt de boordcomputer "pling" en geeft aan dat de benzine nu op is. Huh...!??!? Met een aangepaste snelheid bereikten we op waarschijnlijk slechts benzinedampen de pomp. Zelfs met benzine van € 1.99 per liter ben je dan blij.

Om twee uur reden we de enorme Camping Cisano op. Met een golfkarretje werden we over het giga grote terrein gereden om ons plekje naast Matthias en Elena aan te wijzen en toen snel weer terug naar de receptie om aan te melden. Iets later stond de caravan op z'n plek en hebben we gezellig zitten bijpraten. 's-Avonds gezamenlijk gegeten op de restaurantcamping. Tijdens ons tweedaagse verblijf op deze camping twee mooie fietstochten in de omgeving gemaakt. Woensdag werd het weer eens tijd om verder te rijden. We wilden als verrassing naar Gitte en Eberhard die nabij Isny op de camping stonden. Ook vandaag leek alles weer vlot te gaan. Ja leek, want bovenop de Fernpass meldde de auto dat de bandenspanning in de rechterachterband te laag was. In Bichlbach de band flink opgepompt, maar voor de tunnel bij Füssen was de druk alweer te laag. Na de tunnel bleek er een Mercedesdealer te zijn, die ons probleem vast wel kon oplossen. Niet dus, had geen band en kon (of wilde...) er ook geen een bestellen. Hij stuurde ons naar het Premio bandencentrum 100 M. verderop.  Na inspectie door de eigenaar bleek de band een canvasbreuk te hebben en mochten we geen meter meer rijden. De beloofde Adac sleepauto die ons met caravan naar de camping zou brengen kwam uiteindelijk niet en zo kampeerden we deze nacht naast het bandencentrum. De bestelde achterbanden arriveerden in de loop van de middag en om 15.30uur vertrokken we alsnog naar Isny, waar we een uurtje later aankwamen. Matthias en Elena waren hier intussen ook en zo zaten we iets later in het zonnetje gezellig te borrelen.

Vrijdag laat in de ochtend weer een stukje noorderlijker gereden en uitgekomen bij Camping Ulmbachtalsperre in Greifenstein. Omdat we geen zin hadden om weer in de auto te stappen hebben we gegeten in het restaurantje direct naast de camping. De volgende dag reden we met zo'n 4.200 km. meer op de teller Baarn weer binnen.

Krappe plekjes op de camping
Haventje San Bennedetto
Peschiera
Verdwaald...?
Sirmione
Camping Podere Sei Poorte
Toegangspoort Mombaroccio
Straatje Mombaroccio
Stevige voordeur
Urbino
Urbino
Urbino
Klaar met vergaderen
Tijd voor een proefrit
Onderweg naar de camping
San Marino
San Marino
San Marino
San Marino
San Marion
San Marino
Agente in San Marino
Fritte Misto voor één persoon
Leeg....
Bekend adresje
Markthal Porto San Giorgio
En weer zo'n mooi straatje
Goed uit te houden
Fietsenstalling bij het strand....
Poort Campofilone
Gaarkeuken
Vergezicht
Feest achter de kerk
Gastvrije Italianen!
Eerst nog wat dolce proeven
Zullen we een bod doen...
Aankondiging van het wandelfeest
Pleintje met stadhuis Ripatransone
Plaatselijke slager
Plein Offida
Plein Offida
Kerk Offida buiten gebruik door aardbeving
Maria en zoon Stefano
Uitgespeeld
Palmen op het strand
Plein in San Bennedetto del Tronto
Haven San Bennedetto
Ascoli Piceno
Ascoli Piceno
Ascoli Piceno
Ascoli Piceno
Vissersbootje voor de kust
Yoga op het strand
Lekker bakkie koffie
Montefiore dell'Aso
Doorkijkje
Te koop!
Zie de maan schijnt door de.... palmen
Toch geen regen
Garda
Garda
Garda
Lago di Garda
Burcht Lazise
Haventje Lasize
Rondvaartboot met haast
Zéér bijzondere overnachtingsplek in Füssen
Uitzicht op Füssen
Schloss Neuschwanstein
De camping waar we nooit zijn gekomen
We kunnen bijna weg!!
Laatste overnachting met sleurhut