Donderdag 19 mei. Achterbuurman Edwin was zo aardig om ons mét koffers op het station in Baarn te droppen. 40 minuutjes later stonden we op Schiphol. Natuurlijk ruim 3 uur van te voren om maar niet de vlucht te missen. Tot onze verbazing niet de verwachte rijen. U heeft geluk zegt de dame van Tui.... Ook bij security konden we gewoon doorlopen. Dát wordt lang, heel lang koffie drinken en uit het raam kijken. Maar al snel was het half drie en verlieten we Schiphol met een razend tempo in de Boeing 737. Er was de hele route geen wolkje aan de lucht en dus veel te zien, waardoor de reis van 3.15u snel voorbij ging. Rond zeven uur (het is in Griekenland uurtje later) landden we op Karpathos. We moesten ons vanwege de stormachtige wind goed vasthouden aan de vliegtuigtrap en snel de bus in. Na een rit van zo'n 100 M. (ja, echt waar) stapten we alweer uit bij de aankomst/vertrekhal. Voordat we met onze ogen konden knipperen lagen de koffers al op de band en konden we op weg naar de bus, die ons naar het hotel zal brengen. Tegen achten worden we afgezet bij Arkasa Bay, waar Hanneke en Louk al op ons wachten (zij zijn maandag al aangekomen). Na kennis gemaakt te hebben met eigenaresse Fotini, de koffers op de kamers gezet en na een snel biertje in het dorp wat gegeten. Door de reis, het biertje én het tijdsverschil maar bijtijds in bed gedoken.

Vrijdag 20 mei. De storm was afgenomen tot een stevige bries, dus konden we op het terras ontbijten. En wát voor een ontbijt. Heerlijk. Besloten om deze dag bij te komen en lekker lui te doen. Dus boek gepakt en plekje gezocht op één van de ligbedden bij het zwembad. Begin van de middag maar even wandeling gemaakt naar de nabijgelegen Agios Nikolaos Beach en daar uit de wind bij de KarPassion Beach Bar meteen maar even wat gegeten. Daarna via omtrekkende beweging weer terug naar het hotel. Natuurlijk nog even wat foto's gemaakt, o.a. van de mooi gelegen Church of Agia Sophia. 's Avonds naar het pleintje in het centrum(pje) van Arkasa gewandeld en overheerlijk gegeten bij Restaurant Petalouda. Louk en ik waren het er over eens; dit waren de lekkerste lambchops ooit. Terug bij het hotel nog even op het balkon gezeten en daarna snurken.

Zaterdag 21 mei. Onze huurauto werd rond 10.30u afgeleverd door de vriendelijke, maar haastige Giorgos van SunTrust Rentals. Dus zaten we iets later in onze glimmende en nagenoeg nieuwe Suzuki Ignis, onderweg naar Finiki. Tja, 2,5 km. is niet zover, dus binnen vijf minuten liepen we in dit idylisch gelegen plaatsje. Natuurlijk foto's gemaakt, gefilmd en de drone 'opgelaten'. Vervolgens de berg op om Menetes te verkennen, maar eerst een colaatje gescoord op het fantastische terrasje aan de hoofdstraat. Hierna de trappen op naar de kerk voor uitzichten op het dorp en de hoofdstad Pigadia. De berg aan de andere kant weer afgezakt en in Pigadia een parkeerplekje voor de auto gevonden. Slenterend kwamen we uiteindelijk aan bij de haven, maar niet voordat Louk in een van de vele winkels een kakelverse hoed had gekocht. Na een bezichtiging van de boven de haven gelegen Church of Agios Nikolaos is het ineens weer tijd om te lunchen. Aan de haven volop restaurantjes. We kozen er een met mooi uitzicht en lieten ons de gyros én het biertje goed smaken. Nog wat inkopen gedaan bij de plaatselijke super en via mooie route terug naar het hotel en bijgekomen op een ligbedje. 's Avonds naar Finiki en onvoorstelbaar goed gegeten bij Marina's Restaurant, met heerlijke vis en prachtig uitzicht over de haven.

Zondag 22 mei. Vandaag via de mooie westkust met de vele bochtje én prachtige uitzichten naar het vissersplaatsje Lefkos gereden. Ook  hier weer mooie foto's kunnen maken van de mooie baai én de vele vissersbootjes. Na een verfrissende cola op een van de terrasjes stappen we weer in voor de volgende bestemminig van deze dag, Mesochori. Na het parkeren van de auto raken we in gesprek met een bewoner, die graag alles over z'n dorp vertelt. Afijn een kwartier later lopen we dan de trappen af en bereiken via de vele steegjes het plein aan de kust met z'n mooie mini-klooster. Daarna wandelen we nog naar de prachtig onderhouden kerk. Tja, en dan al die trappen weer op... Dezelfde mooie kustweg voert ons weer terug naar Arkasa, alwaar het zwembad al roept!

Maandag 23 mei. Na het ontbijt de auto weer gestart en na Finiki rechtsaf geslagen. Dat was even werken voor onze soepsoepie! Heel veel bochtjes later parkeerden we de auto buiten Piles en maakten een wandeling door het uitgestorven dorpje. Alleen een kefhondje bij een van de huizen was blijkbaar blij ons te zien. Het kreng hield pas op met blaffen toen wij weer in de auto zaten! We reden nog verder de berg op en kwamen in het hooggelegen Othos. Ook hier maar weer een colaatje gedronken op een van de terrasjes. Ook hier nog even een 'stadswandeling' gemaakt en besloten door te rijden naar Agios Nikolaos Beach aan de kust. De toeristen waren ook hier nog niet aangekomen, dus in het enige restaurant wat open was, To Votsalo Taverna, gebruikten we onze lunch. Eten was heerlijk en het uitzicht onbetaalbaar. En toen al de bochten weer naar boven en de mooie route terug naar het hotel.

Dinsdag 24 mei. We maakten ons op voor de langste rit van de vakantie en gingen op weg naar Olympos. Slechts 46 km. van Arkasa, maar door z'n ontelbare bochtjes een lange trip. Al een paar bochten voor Olympos heb je een prachtig uitzicht op het hooggelegen dorp. Dus stopten we maar even op een onmogelijke plek voor een foto. Er is toch bijna geen verkeer. De parkeerplaats had nog heel veel plekken over, dus gelukkig hier ook nog niet zo druk. Op het eerste terrasje bij een oude griekse dame in plaatselijke klederdracht eerst maar even wat gedronken. Daarna het dorp gaan verkennen. Dus opnieuw veel trappen op en af. Na een gezellig gesprek met de plaatselijke priester maar eens een lunchadresje opgezocht. Omdat we toch zover noordelijk waren, zijn we maar even doorgereden naar het kustplaatsje Diafani. Ook hier nauwelijks toeristen. Wel een vissersboot én kerk. Dat scheelde weer. Op naar Arkasa én het zwembad.

Woensdag 25 mei. Vandaag een kleine route. Eerst even naar Paralia Agios Theodoros, het strand aan de zuidkant van het eiland. Behalve twee verdwaalde toeristen én de eigenaar van de afgelegen taverna, die reikhalsend uitkeek naar klandizie was hier niets te zien. Wij stapten weer in en reden door Arkasa langs de luchthaven naar de bekende Amoopi Beach. Hier werd duidelijk dat de meeste toeristen aan de oostkant verblijven. Wát een drukte op de parkeerplaats en het strand. Snel wat gedronken en nog veel sneller weer weg. We besloten om nog maar een keer in Pigadia bij de haven te gaan kijken. Och, als we er dan toch zijn, meteen maar neergestreken op hetzelfde terrasje. Via Aperi, Othos en Piles reden we terug naar Arkasa.

Donderdag 26 mei. Na een lekker langzaam ontbijt zijn Agnes en ik even naar Arkasa gewandeld om wat foto's te maken en de kerktoren te beklimmen. Nou ja, beklimmen; het zijn maar 2 trappen. Onderweg naar het dorp hadden we het geluk dat de oude Griekse overbuurvrouw Sophia toevallig voor de deur stond en het leuk vond om op de foto te gaan. Omdat Hanneke en Louk hun koffers moesten pakken, zijn wij daarna nog even in de auto gesprongen om in Lefkos een paar uurtjes op het strand te liggen. Tegen vieren waren we terug om nog even samen te zitten. Om 17.30u was het dan echt zover en stapten ze met koffers in de bus naar de luchthaven. Na het vliegtuig bij de luchthaven te hebben uitgezwaaid zijn we, om het afscheid te verwerken maar een visje gaan eten bij Marina's.....

Vrijdag 27 mei. Ook vandaag een trage start. We stapten na het ontbijt in de auto voor een stranddag aan Kira Panagia Beach. We zochten een paar bedjes met parasol uit, doken af en toe in de nogal frisse, maar kraakheldere zee en lunchten op een van de terrasjes. Oeps, alweer een dag voorbij. Bij het hotel nog even in het zwembad gedoken en een poging gedaan m'n boek uit te lezen (mislukt).

Zaterdag 28 mei. De laatste dag dat we de huurauto tot onze beschikking hadden. Dus nog één keer naar Lefkos. Bij ons 'vaste' restaurantje huurden we een paar bedjes en genoten van de uitzichten. Agnes snorkelde de hele baai door en legde elke vis vast op film met de GoPro. Arme beesten. Einde van de middag reden we voor de laatste keer terug naar Arkasa.

Zondag 29 mei. Giorgos zou om 9.30u de auto weer ophalen, dus zaten we bijtijds aan het ontbijt. Stipt op tijd, zo rond kwart voor elf verschijnt hij.... Gewapend met zwembroek én boek een ligbed opgezocht en besloten deze dag helemaal niets te doen. Agnes verdween naar het nabijgelegen strandje net als de andere hotelgasten. Wat een rust! 's Avonds voor de laatste keer bij Petalouda.

Maandag 30 mei. Na het ontbijt op ons gemak de allerlaatste spulletjes in de koffer geknikkerd en deze mee naar beneden genomen. Na een hartelijk afscheid van Fotini en haar man Yannis liepen we samen met 2 andere hotelgasten om 10.50u naar de 'bushalte'. Na nog een hotel verlieten we Arkasa en stonden tegen half 12 op het vliegveld. Er was nog bijna niemand, dus de incheck was zo gepiept, net als het scannen van de koffer. Met ons hotelgroepje hebben we nog even buiten genoten van het mooie weer. Rond een uur gingen de deuren van de vertrekhal open mochten we lopend naar het wachtende toestel. Sneller dan verwacht werden de motoren gestart en vertrokken we richting Schiphol. De gezagvoerder (denk ik) bleek een ware cabaretier. Hij wist de passagiers van het begin tot het einde te vermaken met wetenswaardigheden én grappen. Zelfs toen we bij aankomst 20 minuten moesten wachten voordat de gate werd aangesloten, schudde hij nog zoveel kwinkslagen uit z'n mouw, waardoor iedereen zat te lachen en hij met een daverend applaus werd bedankt.