Off Canvas sidebar is empty

Sardinië 2017

Het begon met een tennistoenooi van Agnes' werkgever. Dit jaar mocht de Italiaanse vestiging de organisatie op zich nemen en koos voor het mooie Sardinië. Agnes zou even een weekendje heen- en weer vliegen. Maar ja, waarom zou ik niet meegaan.... Het idee van een weekendje werd al snel verlengd naar 10 dagen en zo zaten we een paar maanden geleden al onze route én b&b's uit te zoeken. Vrijdag 16 juni om 4.15uur (ja, écht waar) stond de taxi voor de deur. Beetje bijtijds op Schiphol kon nooit kwaad, zeker met de aangekondige stakingen door het Alitalia personeel. Gelukkig niets aan de hand en om precies 7.30 uur zwaaiden we Amsterdam vaarwel, op weg naar Rome voor de aansluiting naar Sardinië. Na wat rondhangen, een heerlijke espresso stapten we in Rome op de vlucht naar Cagliari, waar we ca. 35 minuten later landden. In een pufhete hal wachten op onze koffers en iets later op weg naar de autoverhuur. Na het afslaan van upgrades en vele verzekeringen reden we iets later in 'onze' VW Golf diesel richting Pula. Een halfuurtje later stonden we bij Bed&Breakfast Sorecanu voor het hek. Na het bellen hoorden we een gil ergens uit de enorme tuin, dus onze aanwezigheid was opgemerkt. Door de moeder van de eigenaar werden we naar onze kamer gedirigeerd, waar het heerlijk koel was. Maar met Pula op loopafstand waren we al snel weer op pad. Al snel hadden we in de mooie maar snikhete straatjes een Café mèt airconditioning gevonden. Het eerste Sardinese Ichnusa biertje smaakte onvoorstelbaar lekker (de tweede trouwense ook...). Na een klein rondje door het dorpje snel weer naar onze kamer om even bij te komen van de reis en de warmte. 's-Avonds een heerlijke pizza ter grootte van een wagenwiel naar binnen gewerkt. Tijd om eens te gaan slapen.

De volgende dag bijtijds op om richting het Forte Village resort te vertrekken. Agnes met tennis-outfit en ik met cameratas. Zonder enig oponthoud mochten we bij de ingang zomaar doorrijden. Snel gemeld bij de receptie en de auto op het inmense parkeerterrein achtergelaten. Na een snelle kennismaking met Agnes' collegae moest Agnes al snel de baan op voor haar eerste dubbelspel. Tja, Agnes zonder koffie, dat liep dus niet echt soepel. Bij het inspelen van de tweede partij verstapt ze zich en een 'oude' blessure laaide weer op. Dit betekende dan ook meteen het einde van het toernooi voor Agnes. Balen èn een pijnlijke voet! Het aanmoedigen lukte gelukkig nog wel. IJszak en ontstekingsremmers deden intussen hun best. Tja, en elk nadeel heb sje voordeel, want door de blessure van Agnes konden we ons met de aanwezige golfkarretjes over het uitgebreide park laten vervoeren. Dus ook aan het einde van de middag naar het Agnes toegewezen huisje. Rond achten togen we richting het strand voor de afterparty waar zo'n kleine 200 mensen in witte kleding (bijna iedereen althans) op het strand stonden te genieten van een hapje en een drankje. Na een langdurige, zeer langdurige prijsuitreiking kon de keukenbrigade aan het werk. Het eten was meer dan voortreffelijk, evenals de keuze van de wijn. Tegen 12.00uur hobbelden we richting onze slaapplek op het resort.

Na een uitgebreid ontbijt het golfkarretje maar weer laten komen en met bagage en al naar de auto laten brengen. Snel naar onze b&b om de koffers in te laden. Op naar Bosa via de mooie kustweg. Dus héél veel bochtjes en dat een kilometer of 200! Hoe dichter bij Bosa, hoe donkerder het werd. Gelukkig bleef het bij dreigen, want met slechts een paar spatjes op de voorruit bereikten we onze tweede b&b van deze reis, Piccolo B&B, net buiten het centrum gelegen. De eigenaresse zat binnen al op ons te wachten en leidde ons rond in het prachtige appartement, dat we blijkbaar voor ons tweetjes hadden. Ook hier weer snel, nou ja snel met Agnes haar voet (!), wandelden we richting het plein van Bosa om het stadje te bekijken en natuurlijk even op het pleintje te zitten. 's-Avonds heerlijk calamaris gegeten in het dorpje. De volgende dat met huurauto en zonnescherm richting het strand voor een luie dag. Deze avond ons maar eens tegoed gedaan aan een overmaats moot tonijn in een ander restaurant.

Na afscheid te hebben genomen van eigenaresse Alessia knikkerden we de koffers in de auto en vertrokken richting Castelsardo. Op de route lag het mooie havenstadje Alghero, dus moesten we daar wel even stoppen. Na flink wat rondjes door het centrum om een parkeerplek te vinden reden we ineens een enorm parkeerterrein op. Een schreeuwerige Italiaanse parkeerwachtster (volgens mij worden ze daar op geselecteerd) wees naar een automaat achterop het het giga terrein. Kenteken invoeren, betalen en kaartje achter het raam. Terwijl Agnes bezig was met haar wandeling naar de automaat, zie ik intussen een stel Fransen -ze kunnen er echt niets aan doen- bij het toiletgebouw een poging doen om een muntje in te werpen om een parkeerkaartje te verkrijgen. Heb nog een even geprobeerd om te assisteren, maar deze waren niet meer te helpen... Snel de schaduw opgezocht van de nauwe straatjes van het historische stadscentrum(pje). Hierna was het tijd om wat te eten en kozen we een willekeurige pizzatent uit. Hmmmm, deze bodem was niet echt geweldig, maar vulde wel. Hup, de auto in en verder naar onze derde bestemming, Albergo Ristorante Antica Pensione Pinna in Castelsardo. Auto in de witte vakken tegenover het hotel geparkeerd en de koffers de trap op gesjouwd. Na een zeer hartelijk welkom nog eens een aantal trappen op. Helaas geen kamer met zeezicht, maar met iets bijbetalen zaten we iets later op ons inpandige mini-balkon uit te kijken over zee. Eerst zwemmen en dan een biertje op het gezellige terras. En dan snel het stadje even bekijken. Op de menukaart van ons hotel stonden de heerlijkste gerechten, dus reserveerden we meteen maar een tafeltje. Eten was heerlijk, net als de rode wijn. Al snel maakten we kennis met de supergezellige serveerster Mariagrazia Pinna, die niet meer bij onze tafel weg was te slaan. De volgende dag maar eens de hooggelegen burcht bekeken. Om Agnes' voet te ontzien de auto maar gepakt om stuk naar boven te rijden. De burcht viel enigszins tegen, het uitzicht daarentegen prachtig. Daarna snel weer richting het strand om af te koelen. 's-Avonds hetzelfde ritueel en opnieuw fantastisch gegeten.

Na het ontbijt de koffers weer de trap afgeknikkerd en afscheid genomen van alle gezellige mensen van dit hotel. Onze route volgde nog even de mooie kust, maar na een flink aantal kilometers moesten we toch afbuigen om via het binnenland over te steken naar de andere kust. Wat een prachtige route met ontelbare kurkbomen. In de middag bereikten we Cala Gonone en iets later hadden we onze b&b Aqua Dolce gevonden. Via een trapje bereikten we de hek van de b&b. Dicht! Dan maar bellen met eigenaar Marco. Die reageerde alsof het een grote verrassing was dat we voor de deur stonden. Iets later arriveerde de ietwat chaotische Italiaan dan toch om open te doen en liep mee om even te kijken hoe onze auto stond. Niet in een wit vak, niet in een blauw vak. Geen probleem, geen probleem. Dit is Italië..... En galant als Italianen zijn, liet hij Agnes haar eigen koffer de trap opdragen! Onze kamer, met uitzicht op het binnenplaatsje bleek te beschikken over een heuse ventilator met wel 3 standen. Heerlijk fresco heh, zei Marco. Dat zou nog afzien worden de komende nachten met een graadje of 30. Snel werden we meegenomen naar het balkon aan de voorzijde. Lekker zitten en biertje drinken. Na het biertje snel naar het kleine strandje om bij te komen en vooral af te koelen. Meteen maar een boottocht voor de volgende dag besteld naar de mooie stranden nabij Cala Gonone. Hoogste tijd voor een biertje. Die vonden we bij Mordi & Fuggi in het koele zijstraatje. Het iets verderop gelegen Il Brigantino zou volgens Tripadvisor heerlijke pizza's bakken. Dat hebben we die avond maar eens even getest. Nou dat klopte hoor!

Bijtijds op om de spullen voor onze vaartocht te verzamelen, inclusief het huursnorkel/bril van Agnes. Op de overvolle passagiersboot vonden we op het achterdek nog een plekje in de schaduw. Precies om tien uur schoten we met een sneltreinvaart de haven uit richting strandje nummer 1. Daar werd het grootste deel van de passagiers gedropt en wij gingen verder naar strandje 2. Hier was het aanmerkelijk rustiger. Snel onze leenparasol in het zand/steentjes geprikt en het kraakheldere water in. Bounty-eiland was er niets bij. Ok, het water misschien iets kouder. Na twee uurtjes snorkelen en zwemmen werden we opgepikt door een andere boot, die ons naar strandje 3 bracht. Hier was het al wat drukker, maar we vonden nog een plek. Opnieuw 2 uur later was de boot er alweer. Op naar strandje 1 waar het echt overvol was. Onze parasol stond bijna in de picknickmand van de buren. En alweer 2 uur later werden we met dezelfde snelheid naar Cala Gonone teruggebracht. Snel naar 'ons' terrasje. Een dag later maar eens wat dorpjes in de omgeving gaan bekijken. De dorpjes steeds pufheet en dan weer de airco in de auto op -20. Dat hielp. 's-Middags weer terug naar ons appartement. Tijdens ons verblijf was ons de vreemde lucht in onze badkamer al opgevallen. Bij binnenkomst bleek de complete toiletpot verdwenen (zo zwaar waren de pizza's toch ook niet). Iets later verschijnt een compleet gestresste Marco met allerhande bouwmaterialen en toiletpot. Nog iets later begint hij de volledige tegelvloer er uit te bikken. Tijd voor een strandbezoek!

Héél vroeg zitten we aan de ontbijttafel in de kleine keuken. We willen graag de mooie kustweg naar Cagliari rijden en ook bijtijds onze huurauto inleveren. Ook vandaag weer 200 kilometer en alleen maar bochtjes. Ook de Giro d'Italia heeft heel begrijpelijk ditzelfde traject in hun tocht over Sardinië opgemomen. Een uurtje of wat later bereikten we de buitenkant van Cagliari. Bij een Cafeetje snel een cappuccino en een broodje naar binnen gewerkt en verder naar ons vijfde en laatste overnachtingsadres in het oude stadscentrum. De eigenaar had ons een route via de smalle straatje opgegeven om onze koffer voor de deur te kunnen droppen. Dat leek ons niet verstandig. Dus kozen we ervoor om even te parkeren op het nabij gelegen Piazza Yenna, zodat ik de koffers naar boven kon slepen. Even gebeld met eigenaar Giovanni om te horen of hij aanwezig was. Over 1 minuut rijd ik over Piazza Yenne, volg me maar..... Dat kan toch geen toeval zijn!?!? Via zeer smalle straatjes en poortjes bereikten we Cappuccine Bed&Breakfast. Galante eigenaar Giovanni sleepte mijn grote koffer naar boven (en ik die van Agnes natuurlijk). Al snel bleek dat we het mooiste adres tot het laatst hadden bewaard. Wat een contrast met ons laatste overnachtingsadres. Alles tot in de puntjes verzorgd en onvoorstelbaar mooi ingericht en ook nog eens midden in het centrum. Later zouden we het nog wel verder bewonderen. Eerst de auto droppen bij het vliegveld. Ook dat ging lekker vlot en maar iets later waren we met de trein alweer onderweg terug naar Cagliari. Ook het treinstation was midden in het centrum, dat we dan ook snel wilden bekijken. Nog even naar onze kamer om op te frissen. In de oude stad kwamen we bij toeval door een steegjes met Indiaas Restaurant Namasté, och een klein hapje gaat er altijd in. Daarna verder met het verkennen van het mooie stadje. Waar zouden we vanavond eten? Op naar Namasté. Daarna nog even achter de muziek aan en snel in het heerlijke bed liggen.

De volgende dag moesten de koffers alweer gepakt. We mochten ze in de b&b laten staan en later oppikken, zodat we nog even een paar uurtjes de stad in konden. Tegen twee uur de koffers opgehaald en naar het dichtbij gelegen station gelopen. Kaartjes hadden we al en de trein kwam net binnen. Waarom we nog een halfuur moesten wachten zal nooit duidelijk worden. Inchecken ging lekker vlot en paar uurtjes later vertrokken we naar Milaan voor onze overstap naar Amsterdam. Ook hier weer wat rondhangen en met de bus weer naar ons vliegtuig richting Schiphol. 22.55uur landden we en om 23.10 uur zaten we mét koffers in de taxi. Een record!! Halfuurtje later waren we weer in Baarn. Tjonge, wat is dat Sardinië toch een mooi eiland. Een echte aanrader.

B&B Sorecanu
Centrum Pula
Ook hier bankje met dorpsoudsten
Plein met kerk
Tennissen kan beginnen
De Nederlandse afvaardiging
Bosa
Onze B&B in Bosa
Plein in Bosa
Rivier door Bosa
Vissersbootjes en pakhuizen
Tja, je moet je was toch ergens drogen
Overal terrasjes
Bosa in de avond
Haven Alghero
Mooi straatjes
Doorkijkjes
Versieringen ivm de Giro
Koraal in de aanbiedinig
Uitzicht vanuit onze kamer in Castelsardo
Zo, da's een rustig plekje
Hotel Pinna in Castelsardo
Mooi pleintje
Castelsardo vanaf de burcht
Plein Castelsardo
Kerktoren met mooi versierd dak
Mooie gebouwen én zeezicht
Kurkboom
Op weg naar de strandjes
De vele grotten
Kustlijn
Kustlijn
Kraakhelder
Zo uit een maffiafilm...
Muurschilderingen in Oliena
Kerkje Oliena
Kerkje in Orosei
B&B Aqua Dolce
Zijstraatje met heerlijk terras
Strandje van Cala Gonone
B&B Cappuccine
Tegen stadsmuur aangebouwd
Smalle poortjes
Zicht op haven én oude stad
Ook hier verstopte pleintjes
Kathedraal van Cagliari
Zomaar langs de straat
Oude verdedigingstoren
Uitzicht
Handig zo'n GoPro. Kan je alles mee filmen
Spiegels raken bijna de muren
Binnenzijde verdedigingstoren
Bastone Saint Remy
Winkelpromenade Via Roma
Piazza Yenne
Op weg naar boven
Kathedraal di Santa Maria
Opknappertje
Historische centrum
Klokketoren