Hassan, woensdag 25 januari 2017

Vandaag de koffers weer dicht en klaar voor vertrek naar Hassan. Ook vandaag heeft Prathap tijdens ons ontbijt dankbaar gebruik gemaakt van onze badkamer. Dus konden we fris en fruitig op weg naar Hassan. Dat betekende wel dezelfde weg terug naar Chitradurga. Pffff. Gelukkig waren er weer heel veel Indiase zaken te bewonderen, zoals een lorrychauffeur die door een inschattingsfout een talud af rijdt. Tja, er val heel wat te lachen in India. Maar ook een enorme koeienmarkt. Gelukkig trapt Prathap op de rem en neemt ons mee de markt op om foto's te maken en te filmen. Al snel hadden de marktbezoekers geen oog meer voor de handelswaar. Nee, als stokstaartjes stonden ze om ons heen. Veel interessanter dan die stomme koeien. Uitgewaaid door zo ongeveer de halve markt vervolgden we onze reis.

Of we het leuk zouden vinden om het dorp van z'n schoonouders, gelegen op de route, te bezoeken vroeg Prathap. Natuurlijk vonden we dat leuk! Prathap had z'n vrouw al een tijdje niet gezien en dat merkten we aan de snelheid van de auto, die naarmate we dichterbij kwamen steeds iets hoger werd. Eerst kochten in het nabijgelegen stadje nog even wat chocolade voor Prathap z'n vrouw en hijzelf nam geen bloemen mee, maar een struikgewas met een soort kruiden. Tja, het blijf India heh. Iets later draaien we van de hoofdweg af het dorpje Jajur in. Van harte worden we uitgenodigd in het kleine huisje voor een uitgebreide lunch. Maar ook een rondleiding door het dorp stond nog op het programma. Wat een verrassing en wat een bekijks. Uitgezwaaid door de familie en het halve dorp vertrokken we richting Belur en Halebidu om daar samen met de gids een tweetal bekende tempels te bekijken. De nogal omvangrijke gids bleek na Belur ook nog een met ons mee te moeten naar Halebidu. En wat doet Prathap, die laat de arme man ook nog eens op de krappe achterste bank plaatsnemen. En er natuurlijk weer stiekem bij grijnzen!

Na het afscheid van de gids snel op weg naar Hassan. Onderweg zien we een tankwagen met diesel op z'n kant in het weiland liggen. Dangerous volgens Prathap, want de brandstof loopt er uit. Maar ook hier hebben ze een pasklare oplossing voor, want vanuit de verre omgeving komen mensen met auto's, fietsen en motoren om hun jerrycan of emmer te vullen. Laat in de middag bereikten we Hotel Southern Star in Hassan. Een heerlijk hotel in het drukke stadscentrum. Na een biertje in het uitgestorven hotelrestaurant even opgefrist en daarna in het ineens volle restaurant zeer smakelijk gegeten. De vele indrukken van de afgelopen dag zorgen ervoor dat we bijtijds op bed lagen.