Mysore, donderdag 26 januari 2017

Prathap kwam vandaag iets later opdagen. Hij was gisteren weer terug naar huis gereden om daar te overnachten. Beter dan in de auto slapen. Dus snel de koffers weer in en op de auto en op weg naar Shravana Belgola. Jammer genoeg was het vandaag wat heiïg, waardoor de uitzichten niet zo mooi zouden zijn. En daarvoor 600 treden op moeten! De schoenen hebben we meteen maar in de auto gelaten. Scheelt weer 'stallingskosten'. Na kennismaking met de gids gestart met de tocht naar boven. Zeshonderd treden later kwam het enorme, 17 meter hoge, standbeeld van Jain Sage Gomateswara in zicht en liet zowaar een waterig zonnetje zich zien. Was zeker de moeite waarde om naar boven te wandelen. Boven denken we aan neef Kees die hier 25 jaar geleden ook heeft gestaan. Na ons vergaapt te hebben aan de ceremonie en de ceremoniegangers lieten we ons weer de trap afzakken. Op naar Mysore.

Onderweg blijkt een dorpsfeest georganiseerd te gaan worden. De voorbereidingen zijn in volle gang en grote pannen staan op het vuur om de vele gasten van eten te voorzien. Ook hier wandelen we met Prathap natuurlijk even binnen om te fotograferen en filmen. De dorpsmuzikant haalt op gegeven moment zelfs z'n klarinet te voorschijn om een riedeltje te spelen. Voor de centjes, legt Prathap later uit. Nog iets verder richting Mysore stopt Prathap ineens bij een rietsuikerfabriekje, waar onder erbarmelijke omstandigheden suikerriet wordt geperst en gekookt. Het uiteindelijke resultaat zijn blokken suikerriet.

In Mysore aangekomen stopt Prathap bij een hotel om te lunchen. Natuurlijk schuift hijzelf bij ons aan en eet gezellig mee. Als de rekening arriveert grijpt Mr. Mafkees hem uit Louk z'n handen: "You 600 and you 600". Zo, ook weer geregeld......

Na een snelle opfris in het hotel gingen we op weg naar het zomerpaleis voor een rondleiding met gids. Deze bleek niet erg gelukkig met de bemoeienissen van Prathap over de volgorde van het programma en liet ons dat regelmatig weten. Mopperend ging hij ons voor door de gangen van het paleis en reageerde z'n ontevredenheid af op de bezoekers die stiekem foto's maakten. Met veel genoegen namen we afscheid en gingen terug naar het hotel. We hadden geluk vandaag. Het bleek Onafhankelheidsdag te zijn en dan wordt de speciale verlichting van het paleis óók om 19.00uur een kwartier lang aangestoken. Niet heel lang nadat we terug waren in het hotel zaten we alweer in de auto.

Was het paleis 's-middags al indrukwekkend, 's-avonds was het verlichtje paleis gewoon sprookjesachtig, vooral toen om zeven uur precies ook nog eens alle lampjes aanfloepen. Een massale wow klonk door de menigte. Begrijpelijk!
Opnieuw naar het hotel en dan snel naar de overburen om een hapje te eten.

De laatste dag in Mysore en de laatste dag met Prathap was aangebroken. Eerst nodigde Prathap ons nog even uit om de drivers-bathroom te bekijken. Deze verdiende eerder de naam varkensstal en dat hebben de manager dan ook laten weten. Toen de auto in om op Chamumdi Hill een hooggelegen tempel te bekijken. Het was echter zo druk dat we het maar bij een rondwandeling door het dorp hebben gelaten. Beneden gekomen dropte Prathap ons bij de fruit- en bloemenmarkt en bekeken we nog een bekende kerk in Mysore. Vlakbij het hotel stapten we uit de auto om nog even wat indrukken op te doen. Louk kocht nog snel een paar echte Indiase openluchtnikes.

Aangekomen bij het hotel had Prathap de koffers al op de auto geknikkerd en gingen we op weg naar het nabijgelegen station. Na een hartelijk afscheid volgden wij de kofferdragers naar het perron.